|
|
رحمت خدا و اشک بر حضرت حسین علیه السلام |
امام صادق علیهم السلام به مسمّع کردین فرمود: ای مسمّع تو از عراق هستی، آیا به زیارت قبر حسین می روی؟ عرض کرد: نه، چون من مردی مشهور از اهل بصره هستم و در نزد ما کسانی هستند که پیرو و هواداران خلیفه اند و دشمنان اعم از نواصب و غیر هم زیادند، و من اطمینان ندارم که آنها جریان را به خلیفه گزارش ندهند و شاید مورد اذیت و آزار او قرار بگیرم |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الحمد لله رب العالمین |
مردی بنام عبدالرحمن در مدینه مکتب داشت. او معلم کودکان و نوجوانان بود یکی از فرزندان امام حسین علیهم السلام به نام جعفر به مکتب او می رفت |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیر راهب |
شبی کنار دیرِ راهبی در حلب، اسرا را منزل دادند و سر مقدس امام حسین علیه السلام را در صندوقی گذاشتند و موافق روایت قطب راوندی آن سر را بر نیزه کرده بودند و مأمورین اطراف آن سر مقدّس حراست می کردند |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاداش یاد امام حسین علیه السلام |
در حدیث آمده هر مومنی در وقت آب خوردن به یاد لب تشنه حضرت سیدالشهداء امام حسین علیه السلام باشد، چندین هزار حسنه از برای او می نویسند و چندین هزار سیئه (گناه) از دفتر اعمال او پاک می گردانند، |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معجزه بین راه |
امام حسین علیه السلام در مسیر راه کربلا هنگامی که به صحرای ثعلبیه رسید در آنجا خیمة سیاه سوخته ای دید، کنار خیمه رفت، پیرزن فقیری را در آنجا دید و احوال او را پرسید، |
|
|
|
|
|
|
|