استهلال چيز مهمى است. اول ماه، براى انسان چگونه ثابت مىشود؟ در اين خصوص، چند راه ذكر كردهاند: يكى رؤيت است. البته به شرط اينكه جاى ماه را بدانيد و وارد باشيد؛ يك مقدار آشنايى لازم دارد.
يكى از علماى تهران - كه خداوند رحمتش كند - مىگفت: روى پشت بام مدرسهى بزرگ آخوند در نجف، روز آخر ماه رمضان طلبهها استهلال مىكردند. مرد مسنى هم نشسته بود و بساط افطارش را پهن كرده بود؛ ولى او استهلال نمىكرد. طلبههاى جوان يك طرف ايستاده بودند و به گوشهيى نگاه مىكردند؛ بعد هم ماه را ديدند و به همديگر نشان دادند. وقتى كه خواستند از پشت بام پايين بروند، از كنار آن مرد مسن عبور كردند. يكى گفت كه - مثلاً - آشيخ محمّد! تو نيامدى استهلال بكنى؟ گفت: شما ماه را ديديد؟ گفتند: بله. گفت: كجا بود؟ گفتند: آنجا. پيرمرد سرى تكان داد و گفت: حالا آن طرف را نگاه كنيد. وقتى كه طلبهها نگاه كردند، ديدند كه ماه آنجاست! جالب است كه همه نيم ساعت خودشان را سرگرم كرده بودند، چيزى هم ديده بودند، به همديگر هم نشان داده بودند و باورشان هم آمده بود كه ماهِ خيلى بلند و خوب و روشن و بىغبارى را ديدهاند!
سخنرانى در ديدار با اقشار مختلف مردم (روز سىام ماه مبارك رمضان) 6/2/69 |