س 70: اگر قسمت پايين آب قليلى که بهطور سرازير و بدون فشار به پايين مىريزد، با نجاست برخورد کند، آيا قسمت بالاى اين آب همچنان پاک باقى مىماند؟
ج: اگر سرازيرى آب بهگونهاى باشد که جريان از بالا به پايين بر آن صدق کند، قسمت بالاى آن پاک است.
س 71: آيا در شستن لباسهاى نجس با آب کرّ و جارى، فشردن هم لازم است و يا اين که بعد از زوال عين نجاست همين که آب آن را فرا گرفت، کفايت مىکند.
ج: بايد بنا بر احتياط آن را فشار يا تکان دهند.
س 72: آيا در تطهير لباس متنجّس با آب کر و جارى، فشار دادن خارج آب لازم است يا با همان فشار داخل آب پاک مىشود؟
ج: فشار يا تکان دادن داخل آب، کافى است.
س 73: آيا گليم يا فرش نجسى را که با آب لوله کشى متصل به منبع آب شهرى شستشو مىدهيم، به مجرد رسيدن آب لوله کشى به محل نجس، پاک مىشوند يا بايد آب غساله از آن جدا شود؟
ج: در تطهير با آب لوله کشى، جدا شدن آب غساله شرط نيست، بلکه به مجرد رسيدن آب به مکان نجس، بعد از زوال عين نجاست و حرکت غساله از جاى خود به وسيله دست کشيدن بر فرش در هنگام اتصال آب، طهارت حاصل مىشود.
ج: مجرد غلظت آب به سبب وجود املاح، مانع از صدق عنوان آب مطلق بر آن نمىشود، و براى ترتب آثار شرعى آب مطلق، صدق عنوان آن در نظر عرف کافى است.
س 75: آيا براى ترتب آثار کر بودن آب، علم به کر بودن آن واجباست يا اين که بناء بر کر بودن آب کافى است؟ (مانند آب موجود در دستشوئىهاى قطار و غيره)
ج: اگر حالت سابقه کر بودن آب احراز شود، بنا گذاشتن بر کر بودن آن جايزاست.
س 76: در مسأله (147) رساله امام خمينى(قدّسسرّه) آمده است: «در طهارت و نجاست به گفته کودک مميز تا زمان بلوغ اعتنا نمىشود». اين فتوا تکليف دشوارى است. زيرا بهطور مثال مستلزم اين است که پدر و مادر تطهير فرزندشان را پس از قضاء حاجت تا سن پانزده سالگى به عهده بگيرند. لطفاً وظيفه شرعى ما را بيان فرماييد.
ج: قول کودکى که در آستانه بلوغ است در اينباره معتبر است.
س 77: گاهى به آب موادى اضافه مىکنند که آن را به رنگ شير در مىآورد، آيا اين آب مضاف است؟ حکم وضو و تطهير با آن چيست؟
ج: آن آب حکم آب مضاف را ندارد.
س 78: در تطهير، چه فرقى بين آب کر و آب جارى است؟
ج: هيچ تفاوتى با هم ندارند.
س 79: اگر آب شور جوشانده شود، آيا با آبى که از بخار آن بدست مىآيد، مىتوان وضو گرفت؟
ج: اگر آب مطلق بر آن صدق کند، آثار آب مطلق را دارد.
س 80: براى پاک شدن کف پا يا کفش، راه رفتن به مقدار پانزده گام شرط است. آيا اين کار بايد بعد از زوال عين نجاست صورت بگيرد يا پانزده گام رفتن با وجود عين نجاست کافى است؟ آيا پس از آنکه عين نجاست با پانزده گام از بين رفت، کف پا يا کفش پاک مىشود؟
ج: کسى که بر اثر راه رفتن روى زمين، کف پا يا کفش او، نجس شده است هرگاه تقريباً به قدر ده قدم روى زمين خشک و پاک راه برود، کف پا و کفش او پاک مىشود مشروط به اين که عين نجاست، زائل شود.
س 81: آيا کف پا يا ته کفش با راه رفتن روى زمينى که آسفالت شده، پاک مىشود؟
ج: زمينهاى آسفالت و يا آغشته به قير، پاک کننده کف پا يا ته کفش نيستند.
س 82: آيا آفتاب از مطهّرات است؟ اگر هست، شرايط مطهّريت آن چيست؟
ج: تابيدن آفتاب باعث طهارت زمين و همه اشياء غير منقول از قبيل ساختمان و چيزهايى که در آن بکار رفته مانند چوب، در، پنجره و مانند آن مىشود، به شرطى که عين نجاست قبلاً از آنها زائل شده باشد و در موقع تابش آفتابتر باشند و به وسيله آفتاب خشک شوند.
س 83: لباسهاى نجسى که در موقع تطهير، آب را رنگين مىکنند، چگونه پاک مىشوند؟
ج: اگر رنگ دادن لباس باعث مضاف شدن آب نشود، لباسهاى نجس با ريختن آب بر آنها، پاک مىشوند.
س 84: کسى که براى غسل جنابت آب را در ظرفى مىريزد و در هنگام غسل قطرات آب به داخل ظرف مىچکد، آيا موجب نجس شدن آب مىگردد؟ و آيا مانع از تمام کردن غسل با آن آب مىشود؟
ج: اگر آب از آن قسمت بدن که پاک است به داخل ظرف بچکد، پاک است و مانعى براى تمام کردن غسل با آن وجود ندارد.
س 85: آيا تطهير تنورى که با گِل آغشته به آب نجس ساخته شده است، امکان دارد؟
ج: ظاهر آن با شستن قابل تطهير است و طهارت ظاهر تنور که خمير به آن مىچسبد براى پختن نان کافى است.
س 86: آيا روغن نجس با انجام فعل و انفعالات شيميايى بر روى آن بهطورى که مادهى آن داراى خواص جديدى شود، بر نجاست خود باقى مىماند يا اين که حکم استحاله را پيدا مىکند؟
ج: براى تطهير مواد نجس، مجرّد انجام فعل و انفعالات شيميايى که خاصيت جديدى به مواد ببخشد، کافى نيست.
س 87: در روستاى ما حمامى وجود دارد که سقف آن مسطح و صاف است و از آن قطرات حاصل از بخار آب بر سر استحمام کنندگان مىچکد. آيا اين قطرات پاک است؟ آيا غسل بعد از چکيدن اين قطرات صحيح است؟
ج: بخار حمام و قطراتى که از سقف پاک مىچکد، محکوم به طهارت است، و چکيدن اين قطرات بر بدن باعث نجاست آن نمىشود و به صحّت غسل ضرر نمىرساند.
س 88: با توجه به اينکه بر اساس تحقيقات علمى، وزن آبهاى فاضلابها در اثر اختلاط با مواد معدنى و آلودگى به ميکرب 10? بيشتر از وزن طبيعى آب است، اگر در اينگونه آبها در تصفيهخانهها تغييراتى به وجود آيد و به وسيله عمليات فيزيکى، شيميايى و بيولوژيکى، مواد معدنى آلوده و ميکروبها را از آن جدا سازند. بهطورى که بعد از تصفيه کامل از جهت فيزيکى (رنگ، بو، طعم) و از جهت شيميايى (مواد معدنى آلوده) و از جهت بهداشتى (ميکروبهاى مضر و تخم انگلها) بمراتب بهداشتىتر و بهتر از آبهاى بسيارى از نهرها و درياها بويژه آبهايى که براى آبيارى استفاده مىنمايند، گردد. آيا اين آبها که قبل از تصفيه نجس هستند، با اعمال مذکور پاک شده و حکم استحاله بر آنها جارى مىگردد يا آنکه پس از تصفيه هم محکوم به نجاست هستند؟
ج: در فرض مذکور با مجرد جداسازى مواد معدنى آلوده و ميکربها و غير آن از آبهاى فاضلابها، استحاله تحقق پيدا نمىکند. مگر اين که عمل تصفيه با تبخير آب و تبديل دوباره بخار به آب، انجام شود.
منبع : استفتائات مقا م معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی)
|