گفته شده که ابراهیم بن محمد بن امام موسی کاظم علیهالسلام، مادری پیر و فرتوت داشت. هر هفته شبهای جمعه به رسم ادب او را بر دوش خود سوار میکرد و به زیارت قبر امام حسین علیهالسلام میبرد، هرچند در این راه بسیار اذیّت میشد. در یکی از شبهای جمعه که ابراهیم خسته بود، مادرش به او گفت: ابراهیم پسرم، به دلم برات شده که هفته دیگر از دنیا خواهم رفت؛ بیا و مرا به حرم مولایم ببر.
ابراهیم که از شدت درد کمر و نابینایی رنج میبرد به رسم ادب، مادر را بر دوش گرفت و راهی حرم شد و در مسیر از شدّت درد به نجوا با امام مشغول میشد که آقا این خدمت را از من قبول کن. مادرش نیز در گوش فرزندش نجوا میکرد که جدّت جواب این زحمت و خوبی تو را بدهد. ابراهیم با مادر در حالی که او را بر دوش داشت وارد حرم شد و در مقابل مضجع شریف ایستاد و سلام داد، السلام علیک یا جدّی یا اباعبدالله.
همه آنهایی که در حرم بودند به گوش خود شنیدند که از داخل ضریح مطهر صدایی بس دلنواز پاسخ میگوید: السلام علیک یا ولدی.
پس از شنیدن جواب سلام از ضریح امام حسین علیهالسلام به مجاب (جواب داده شده) مشهور شد.
سالها بعد هم که ابراهیم از دنیا رفت ، در محل فعلی به خاک سپرده شد و اينک هرکس از تل زینبیه وارد حرم شود لاجرم ۲ بار ابراهیم را زیارت خواهد کرد. و این است نتیجه احترام به والدین.
----------------------------------------
[ محمد فقیه بحرالعلومی ، ابراهیم مجاب مدفون در حائر حسینی، انتشارات مشعر
|