يَا بَنِي آدَمَ خُذُواْ زِينَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وکُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ سوره اعراف ؛ آيه ۳۱
ترجمه :اى فرزندان آدم، نزد هر مسجد (به هنگام نماز) لباس و زينتهاى خود را برگيريد و بخوريد و بياشاميد و اسراف نکنيد، همانا خداوند اسرافکاران را دوست ندارد.
شايد بتوان گفت: آنچه در قرآن با خطابِ «يا بنى آدم» بيان مىشود، مربوط به تمام انسانها و همهى اديان و از مشترکات آنان است.
قرآن در سوره کهف، آيه ۴۶ به مال و فرزند،«زينت» گفته است: «المال و البنون زينه الحياه الدّنيا». بنابراين ممکن است، آيه بيانگر اين باشد که مال و فرزند خود را هنگام رفتن به مسجد همراه داشته باشيد، تا با مال خود، به حل مشکلات اقتصادى مسلمين بپردازيد و با حضور فرزند در مساجد و جماعات، مشکلات تربيتى نسل آينده را حل کنيد.
اسراف در غذا و پرخورى، منشأ بسيارى از بيمارىهاى جسمى و روحى و مايهى سنگدلى و محروم شدن ازچشيدن مزهى عبادت است.
گرچه استفاده از زينت و طعام، امرى فطرى و طبيعى است، ولى در شرايط خاص مانند وجود نيازمندان ومحرومان، بايد با آنان همدردى کرد.
امام صادق عليه السلام فرمودند: کسى که رزق يک روز خود را داشته باشد، ولى قانع نباشد و از مردم سؤال و تکدّى کند، از مسرفان است.
اسراف در غذا و پرخورى، منشأ بسيارى از بيمارىهاى جسمى و روحى و مايهى سنگدلى و محروم شدن ازچشيدن مزهى عبادت است. چنانکه پيامبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) فرمودند: «المعده بيت کلّ داء»: معده، کانون هر بيمارى است.
پزشکى مسيحى پس از شنيدن اين آيه و حديث گفت: تمام علم طب، در اين آيه و اين سخن پيامبر شما نهفته است.
امام صادق عليه السلام فرمودند: آنچه باعث از بين رفتن مال و زيان رساندن به بدن باشد، اسراف است.
در روايت ديگرى مىخوانيم: آن چه در راه خدا مصرف شود ،هرچند بسيار زياد باشد، اسراف نيست و آنچه در راه معصيت خدا استفاده شود، هرچند اندک باشد، اسراف است.
نتيجه گيري:
۱ - اوّل نماز، آنگاه غذا «عند کلّ مسجد و کلوا و اشربوا» اوّل توجّه به روح و معنويّت، آنگاه توجّه به جسم.
۲- صرفهجويى، محبوب خداوند است و بهرهگيرى از زينت و غذا، بايد دور از اسراف باشد.
منبع : سایت دانشگاه علوم و معارف قران کریم کشور |