پرسش:
با توجه به ضرورت آموزشها در دوران كودكي ،آيا آموزش مسائل جنسي در سنين كودكي پايين تر از 7 سالگي ضرورت دارد و به چه شيوه هايي مي توان اين آموزش ها را به كودكان داد؟
پاسخ:
به نظر نمي رسد در دوران كودكي و در سنين كودكي پايين تر از 7 سالگي ضرورتي براي آموزش مسائل جنسي وجود داشته باشد. توصيه هاي پيامبر گرامي اسلام و ائمه معصومين(ع) به والدين اين است كه كودك در معرض ديد و يا حتي شنيدن صداي تنفس والدين در هنگام مقاربت جنسي آنان نباشد. اين سفارش ها بيانگر آن است كه اولا مرحله اي از تمايلات جنسي در آغاز دوره كودكي وجود دارد، گرچه كودك از آن آگاه نيست و ثانيا عوامل بيروني ناهشيار بر رفتار جنسي تأثير مي گذارد.
در اين سن كودكان بسياري از اعمال و گفتار را تقليد مي كنند و با والدين خود همانند سازي مي نمايند. با آلت جنسي خود بازي مي كنند و مي خواهند جنسيت خود را شناخته از تفاوت هاي جنسي مذكر و مؤنث آگاه شوند. در اين مرحله هر پسر يا دختري به طور حتم از جنسيت خود آگاه مي شود و در پايان اين مرحله (حدود 6 سالگي) نقش جنسي خود را بايد به خوبي ايفا نمايد.
يكي از جلوه هاي تشخيص و شناخت نقش جنسيت در طول سنين مزبور به ويژه شش تا 7 سالگي، ظهور و درك انگيزه هاي جنسي است گويا در اين دوران غريزه جنسي كودكان تا اندازه اي هر چند كم رنگ خودنمايي مي كند و كودكان به تدريج آثار آن را به گونه اي احساس مي كنند. از اين رو برخي از روايات اسلامي بر اين نكته تأكيد دارد كه بستر كودكان و به ويژه كودكان ناهمجنس را از شش سالگي به بعد از يكديگر جدا سازيد در مواردي نيز مادر از خوابيدن در كنار دختر 6 ساله خود منع شده است. در واقع اسلام مي خواهد كه غريزه جنسي در دوران شكوفايي خود رشدي طبيعي داشته باشد زيرا در غير اين صورت بيم آن مي رود كه كودك به بلوغ زودرس مبتلا گرديده براي خود و اوليا و مربيان مشكلاتي به بار آورد./ح |