پرسش:
با توجه به اينكه خودم يكي از نوه هاي شخص مذكور مي باشم و وضع بد مالي برادرانم را مي بينم و به ما هيچ ارثي نرسيده كه كمك حال برادرانم گردد. حال تنفر شديدي خود به خود از ايشان پيدا نموده ام. و با توجه به اينكه الان پدر بزرگم در قيد حيات نمي باشد و مادر بزرگم هم زودتر فوت نموده است به هيچ وجه نمي توانم برايشان فاتحه بخوانم يا طلب مغفرت كنم آيا چنين احساسي گناه است و موجب عذاب الهي مي شود يا حس طبيعي است و هر كس در چنين حالتي باشد چنين رفتاري دارد.
پاسخ:
هر چند از نظر عكس العمل طبيعي و احساسي تنفر و ناراحتي شما عادي و درست به نظر مي رسد ولي در عين حال پدر بزرگ انسان مانند پدر انسان است و داراي ويژگي خاصي است كه رعايت احترام و ادب و احسان و هديه فرستادن پس از مرگ را براي او اقتضا دارد و اگر آيات و رواياتي كه در مورد احترام و احسان به پدر و مادر چه در زندگي آنها و چه پس از مرگ آنها وجود دارد شامل پدر بزرگ و مادر بزرگ هم بشود تنفر از آنها به سبب كار نادرستي كه انجام داده اند هم باعث رنجش و عذاب آنها در عالم قبر مي گردد و هم باعث محروم شدن خود انسان از لطف و فيض الهي مي گردد. الان شايد پدر بزرگ شما در عالم قبر پي به اشتباه خود برده باشد و پشيمان و نادم از عمل خويش باشد ولي راه جبران و چاره ندارد و جز تأسف و ناراحتي كاري ديگر از او بر نمي آيد و تنها لطف و فاتحه و قرآن خواندن شما و ساير فرزندان او مي تواند بارش را سبك نمايد و روحش را شاد نمايد و شما هر چند اين حق را داريد كه از دست او ناراحت باشيد ولي مسلما قلبتان راضي به عذاب و ناراحتي او نمي شود. انسان پس از مرگ بيچارگي و فقر و نداري خود را متوجه مي شود و پي به اشتباهات و خطاهاي خود مي برد و منتظر لطف و هداياي بستگان خود است. پس ترحم و شفقت و ارتباط خانوادگي و صله رحم اقتضا دارد براي آنها طلب مغفرت كنيد و آنها را شاد نماييد. شما از بغض و تنفر خود جز افسردگي و ناراحتي خود و محروم ماندن او از دعاي خير شما بهره اي نمي بريد و تنفر شما جز فرسودن اعصاب و روح شما ثمري ندارد ولي اگر اين احساس تنفر را به احساس ترحم و خيرخواهي تبديل كنيد هم موجب خشنودي خداوند را فراهم كرده ايد و هم روح و روانتان آرام و شاد مي شود و هم گشايش و فرجي در كار پدر بزرگتان مي شود./ح |