پرسش:
همسرم از نظر سني وفكري با من هم كفو نيست , راه چاره چيست , طلاق يا ازدواج مجدد؟
پاسخ:
به نظر ميرسد به جاي ازدواج مجدد راه چاره نزديكتر و بهتري داريد. همانگونه كه خود مرقوم فرمودهايد همسرشما سيزده سال بيشتر ندارد و هنوز در آغاز راه زندگي است. بنابراين به خوبي ميتوانيد او را تربيت كنيد و آموزشدهيد. در اين صورت هم كار فرهنگي كردهايد و هم ميتوانيد همسر خود را آن گونه كه ميخواهيد بسازيد. اين مسلماست كه هر همسر ديگري را انتخاب كنيد با او هم اختلاف و ناهماهنگيهايي خواهيد داشت. به بيان ديگر زن و مرددو جنس ناهمگونند كه بايد مدت زمان زيادي با هم باشند تا يكديگر را درك كنند. اما اگر رابطه را به صورت استاد وشاگردي درآوريد بسيار زودتر به نتيجه خواهيد رسيد و توجه داريد كه چون حتما مدت زماني با هم درگير بودهايد يااو مورد اهانت و تحقير واقع شده است نميتوانيد از همان ابتدا رابطه استاد و شاگردي را پياده كنيد. به همين جهتبايد ابتدا با يك مسافرت به مشهد يا زيارتگاه ديگري رفتار خود را عوض كنيد وحتي اگر لازم شد از او عذر خواهيكنيد تا نشان دهيد كه كاملا عوض شدهايد و او را دوست داريد و به او عشق ميورزيد. با اين تغيير او كاملا مطيع شماميشود و ميتوانيد او را دگرگون سازيد تا همسري خوب با فرهنگ مفيد و همفكر شما باشد. به هرحال از تعصبات محلي و حادثهاي كه اجبارا براي شما پيش آمده بهترين استفاده را بكنيد. توجه داريد كه پيامبر اكرم(ص) اول با زن يپير و مسن (حضرت خديجه) ازدواج كرد و در پيري و سن بالا با دختري جوان (عايشه) كه از لحاظ فكري هيچ بااوتطبيق نميكرد ازدواج نمود ولي اخلاق خوب و عمل پيامبر اكرم(ص) از او زني ساخت كه به هر حال تا آخر همراهپيامبر اكرم(ص) بود. از طرف ديگر طلاق دادن همسر يا ازدواج مجدد علاوه برگرفتاريهاي اقتصادي و اجتماعي آنقدر روحيه انسان را عذاب ميدهد و انسان را از نظر روحي گرفتار ميكند كه به هيچ نحو از راه پيشنهاد شده ما آسانترنيست. به نظر ميرسد كه تقريبا جواب سوءالهاي شما داده شد.
اميد آن داريم كه اين راه حل را برگزينيد و امااگر تصميم گرفتيد كه خداي ناكرده او را طلاق دهيد. چون با او عروسيكردهايد بايد تمام مهريه را بپردازيد و راه چارهاي نداريد و فقر و بينيازي در اين مسأله تأثيري ندارد و به هر حال هم ازنظر قانوني و هم از نظر شرعي بدهكاريد. اما گرفتن همسر جديد. يعني انتخاب زندگي با دو همسر معمولا در ايرانسابقه خوبي ندارد. چون زنان ايراني همه نسبت به هم حساسند و هر روز هر يك مشكل خاصي ميآفرينند كه معمولاافراد دو همسره را پشيمان ميكنند و ان شأالله كه شما تجربه بد ديگران را تجربه نكنيد. يادآور ميشويم طلاق دادنحرام نيست ولي مبغوضترين حلالها نزد خداوند طلاق است شما با طلاق دادن همسرتان كه قاعدتا او نيز برخلافميل خود و به اجبار محيط همسري شما را پذيرفته است گناهي مرتكب نشده ايد. اما اين به آن معنا نيست كه پس ازطلاق وجدان شما راحت باشد و از پيامدهاي آن در امان باشيد./ح |