پرسش:
همسرم از نظر رفتار و كردار اسلامي نسبت به من و فرزندانم رفتاری بسیار ناشایست وغیر اسلامی دارد در حدي كه دو فرزند قبلي من چندين بار بدون اطلاع من اقدام به خودكشي كردند ولي خداوند منان صلاح در زنده نگهداشتنشان داشت. از نظر شرعي به عنوان تشويقات مالي، زيارتي و مجالس وعظ و توضيحات و ارشادات اسلامي او را هدايت نموده ولي نه تنها بياثر بوده بلكه از سال 58 تا كنون مجبور شدم چندين بار از طريق دادگاه اقدام به طلاق كنم شايد لااقل اين كار ارشادي داشته باشد!؟ كه متاسفانه نه تنها ارشاد نشد بلكه باحق (نحله) كه برايش تعيين نمودهاند ياغيتر و فحاشتر درحد خلاف شرع شده كه من از نظر شرعي مجبور به تبري و دوري از او شدم و شرعاً او را توسط يكي از قضات بازنشسته كه قبلاً حكم طلاق ايشانرا صادر كرده بود و باز من براي هدايت او و فرزندانم طلاق ندادم، طلاق شرعي دادهام. البته مهريه نامبرده طبق توافق فقط كلام الله مجيد بوده كه در قباله قيد شده. بدین ترتیب با توجه به اينكه من شرعاً و عرفاً از اين زن راضي نيستم و حدود هفت سال است كه بدون او زندگي ميكنيم و مخارج او و فرزندانم را تاكنون با مدرك بانكي پرداخته کرده ام آيا حق النحلهاي كه بدون رضايت من باشد پس از فوتم واجب الپرداخت به چنين زني است؟ چون در نظر دارم وصيتنامهاي تنظيم نمايم و حق و حقوق فرزندانم را تفكيك نمايم ولي راضي نيستم كوچكترين حقي به او برسد.
آيا ميتوانم حقوق بازنشستگي خود راپس از فوتم طبق وصيتنامه وقف ايتام و يا غيره كنم يا به دولت ببخشم يا خير؟
پاسخ:
اگر واقعاً امكان زندگي با همسرتان براي شما مقدور نيست قرآن كريم آخرين راه را طلاق پيشنهاد كرده در صورت طلاق و متاركه ديگر پس از آن حق وحقوقي نسبت به او نخواهيد داشت ولي اگر آن زن در زوجيت شما بماند طبق شرع و قانون حقوقي دار دكه ملزم به پرداخت آن هستيد و محروم كردن از ارث نيز حتي اگر وصيت بكنيد لازم الاجرا نيست ولي اگر در زندگي و در حال حيات اموال خودتان را به فرزندان خودتان يا فرزندان يتيم ديگري بپردازيد آزاد هستيد ولي حق النحله زماني كه او مسير ديگري اختيار نكند حق اوست و شما نمي توانيد او را از آن حق محروم نماييد تنها راه طلاق است. اگر واقعاً مصر هستيد ا ز او جدا بشويد بطور جدي پي گيري كنيد و البته در اين تصميم مصلحت خود و فرزندانتان را بطور كامل در نظر بگيريد. هم حساب و كتابها را بكنيد و آثار آنرا كاملاً بررسي و ارزيابي كنيد. اگر صلاح و مصلحت خودتان و فرزندانتان در جدايي و طلاق است درنگ نكنيد و جدا بشويد اگر مصرانه به دنبال آن باشيد موفق خواهيد شد. راههاي ديگر شرعي و قانوني نيست./ح |