من توی جمع نمیتونم صحبت کنم مخصوصا زمانیکه تو دانشگاهم از استاد نمیتونم سوالمو بپرسم و یا کنفرانس بدم همیشه وقتی کلاسم استرس دارم میترسم که یه وقت استاد اسممو بخونه...لطفا راهنماییم کنید که چیکار کنم
پاسخ :
دوست گرامی برای جرات در صحبت کردن و خجالت نکشیدن باید بگویم که شما از خجالت رهایی نمی یابید مگر اینکه سعی لازم را در این زمینه انجام دهید. خودتان را تحت فشار و اجبار قرار دهید تا با موقعیتها و شرایطی که از آن هراس دارید و یا احساس خجالت شدید می کنید مواجه شوید. این روش درمانی رویکرد رایج رفتارگرایان است که تاثیر بسیاری در موفقیت افراد خجالتی داشته است. بنابراین باید سعی کنید با موقعیتهای که دچار خجالت می شوید حتما مواجه شده و از ان ها احتراز نکنید. لذا باید سعی کنید با ان رودر شوید. ترسیدن و دوری کردن از این شرایط باعث شدت گرفتن مشکلات شما میشود. هر چه قدر بیشتر از این شرایط بترسید و با این فکر که"من در این شرایط افتضاح رفتار می کنم و.." از این شرایط دوری کنید شدت مشکلتان بیشتر خواهد شد. لذا اگر می خواهید در جمع به خوبی صحبت کنید باید با هراسهایتان مقابله کرده و از شکست و خرابکاری و حتی استهزا نترسید. به این روش پیشنهادی، حمله خجالت می گویند. و حتی برخی از روان درمانگرها از این مرحله هم پیشروی کرده و مراجع را وادار می کنند که در مورد احساسات و مشکل خود در جمع صحبت کند تا ترسش از موقعیت به کلی بریزد . یعنی شما باید در موقعیت هایی که دچار مشکل می شوید شرکت کنید بعد در مورد چیزی که همیشه شما را می ترساند صحبت کنید مثلا بگویید "بعضی وقتها در صحبت کردن کمی حول می شوم" ویا "گاهی اوقات در جمع دستانم از اضطراب می لرزد" و از این قبیل. این کار را چندین بار در کلاس اجرا کنید. خواهید دید که در اثر روبه رو شدن با این مشکلتان این مساله حل خواهد شد به شرط آنکه این تمرین را حتما انجام دهید .
قبل از شرکت در کلاس حتما در منزل و در مقابل اینه صحبت کنید و این موقعیت را شبیه سازی کنید تا از شدت مشکل تان کاسته شود.
ضمنا به طور کلی در مورد کم رویی و خجالت به این توصیه ها توجه کنید:
به معاشرت ها و رفت و امدهای خود بیشتر توجه داشته باشید
به فعالیتهایی ملحق گردید كـه هـمواره در ارتـبـاط بـا دیـگـران بـاشـیـد. مانـنـد بـاشگاه، كلاسهای ورزشی، مساجد، انجمنهای دانشجویی و كلوب های تفریحی. دراین محیطها همواره باید اجتماعی بـوده و با مردم معاشرت كنید. پس از مـدتی خـواهـید دید برایتان عادی و راحت می گردد.
از طرد شدن نهراسید
با افراد بسیاری صحبت كنید و از گپ زدن با هرشخصی كه ملاقات می كنید ابا نداشته باشید.
گوش دادن را بیاموزید
همواره شما صحبت نكنید اجازه دهید دیگران هم در مـورد خـودشـان مـدتـی پـرحــرفی كنند. برای كاهش سختی باز كردن سرصحبت همواره موضوعات آغاز گر در اختـیـار داشـتـه باشـیـد تا گفتگو از آب تاب نیافتد.
توقعات خود را كاهش دهید
هنگامیكه با فردی صحبت میكنید انتظار هدف غـایی خود را در سر نداشته باشید(یعنی اصرار نداشته باشید که حتما صحبتهای شما به کرسی بنشیند). اگر شما در این اندیشه نباشید كه حتما” باید در انتها به چـیـزی دسـت پیدا كنید و خونسردی خود را حفظ كنیـد، در پـایـان به نـتـیجه دلخواهتان خواهید رسید.
اشخاص را زیاد بزرگ نكنید
همانند نكته فوق، اهمیت ویژه ای را بفردی كه با وی صحبت میكنید قائل نشوید. هرگاه اینگونه جلوه دهید كه او برای شما بی اندازه ممتاز میباشد، او نیز شروع خواهد كرد به همین منوال فكر كردن. به وی بعنوان یك انسان با تـمـام مـعایـب و خـصـوصـیـات یك فـرد عادی نـگاه كنید. گفتگو كردن در حالت برابر، بسیار دلپذیرتر از صـحبت كردن با تـكبر و یا با چشم حقارت خواهد بود.
|