پاسخ:
در قرآن آيات فراواني وجود دارد كه نتيجه تدبر و تفكر در آيات الهي را هدايت، نور، ايمان و... ذكر ميكند و رابطه آنها با استعداد آدمي از اين رهگذر تبيين ميشود كه استعداد انسان نيرويي بالقوه و فطري است كه در درون انسان جاي گرفته و در حيات مادي و معنوي او به فعليّت ميرسد و قرآن و تدبر و تفكر در آيات آن، از جمله عوامل بسيار مؤثر در رشد مثبت و هنجار استعدادهاي دروني است. از سوي ديگر، كمالجويي از جمله خواهشهاي فطري و دروني انسان است كه با رشد و بالندگي صحيح استعداد بالقوه او در پرتو هدايت الهي، و با به فعليّت رسيدن آن، ميتواند در مسير زندگي بروز و ظهور داشته باشد و كمالجويي در علم نيز از جمله مصاديق خواهشهاي دروني است كه در طول تحصيل در پرتو هدايتهاي قرآني، تقويت و بالنده ميگردد.
|