پرسش:
خداوند كيست؟ چه شكلي دارد و كجاست؟ چرا بايد او را عبادت كرده و شكرگزارش باشيم؟
پاسخ:
آن وجود خلق كننده و پرورش دهندة عالم كون و مكان خداي متعال است كسي كه در تنهايي و مشكلات، همه دلها به او متوجه ميگردد و او را ميخواند. حتي بتپرست نيز خدا را ميخواند; ولي با الفاظ و باورهاي غلط خودش! و چون خالق همه چيز ميبايست كاملترين و بينقصترين باشد، جسميت ندارد و داراي شكل و مكان و زمان و اعضا نيست. وجودي به دور از همه عوارض مادي، چه اگر غير از اين بود ناقص بود و شايستة خدايي نبود. مكاني ندارد كه در آنجا قرار داشته باشد، اما همه جا هست، در دل شكسته، در كنار بيكس. آري او خود ميفرمايد:«انا جَليسُ مَن جَلسَني» من كنار كسي هستم كه به ياد من است و او از رگ گردن هم به ما نزديكتر است. حال كه ما را خلق كرده و لطف و حكمتش اينگونه تعلق گرفته كه ما رشد نماييم شكوفا شده و كامل شويم و به سويش بازگرديم پس قطعاً راه كامل شدن را نيز به ما آموخته است. بله عبادت. راه كامل شدن در عبادت و بندگي است و چه زيبا فرموده «وماخلقت الجن و الانس الا ليعبدون »من جن و انس را خلق نكردم مگر براي عبادت . عبادت، نردبان ترقي است نياز بندگان است. آري اين چنين است كه نماز و روزه و عبادات ما را كامل و مستغني ميسازد. خدايا ترا شاكريم كه بر ما منت نهادي و امكان رشد و تكامل را برايمان فراهم نمودي، زيرا اگر عبادت تو نبود، ما را نيز با چهارپايان فرقي نبود! مطالعة كتاب «اسرار عبادت » استاد جوادي آملي را به شما توصيه مينماييم./ح |