پرسش:
سوابق قبل از رسالت پيامبر (ص) چه بوده است؟
پاسخ:
در ميان همه پيغمبران جهان، پيغمبر اکرم يگانه پيغمبري است که تاريخ کاملاً مشخصي دارد. يکي از سوابق بسيار مشخص پيغمبر اکرم اين است که اُمّي بود، يعني مکتب نرفته و درس نخوانده بود که در قرآن هم از اين نکته ياد شده است. اکثر مردم آن منطقه در آن زمان امّي بودند. يکي ديگر اين است که در همه آن چهل سال قبل از بعثت، در آن محيط که فقط و فقط محيط بت پرستي بود، او هرگز بتي را سجده نکرد. البته عده قليلي ـ معروف به «حُنَفا» ـ که آنها هم از سجده کردن بتها احتراز داشته اند، ولي نه از اول تا آخر عمرشان، بلکه بعداً اين فکر برايشان پيدا شد که اين کار، کار غلطي است و از سجده کردن بتها اعراض کردند و بعضي از آنها مسيحي شدند. اما پيغمبر اکرم در همه عمرش، از اول کودکي تا آخر، هرگز اعتنايي به بت و سجده بت نکرد. اين، يکي از مشخصات ايشان است. و اگر يک بار کوچکترين تواضعي در مقابل بتي کرده بود، در دوره اي که با بتها مبارزه مي کرد به او مي گفتند: تو خودت بودي که يک روز آمدي اينجا مقابل لات و هُبَل تواضع کردي. نه تنها بتي را سجده نکرد، بلکه در تمام دوران کودکي و جواني، در مکه که شهر لهو و لعب بود، به اين امور آلوده نشد. مکه دو خصوصيت داشت: يکي اينکه مرکز بت پرستي عربستان بود و ديگر اينکه مرکز تجارت و بازرگاني بود و سرمايه داران عرب در مکه خفته بودند و برده داران عرب در مکه بودند. اينها برده ها و کنيزها را خريد و فروش مي کردند. در نتيجه مرکز عيش و نوش اعيان و اشراف هم همين شهر بود. انواع لهو و لعب ها، شرابخواريها، نواختنها و رقاصيها [داير بود] به طوري که مي رفتند کنيزهاي سپيد و زيبا از روم (همين شام و سوريه) مي خريدند و مي آمدند در مکه به اصطلاح عشر تکده درست مي کردند و از اين عشر تکده ها استفاده مالي مي کردند که يکي از چيزهايي که قرآن به خاطر آن سخت به اينها مي تازد همين است، مي فرمايد:«وَلا تُکْرِهوا فَتَياتِکُمْ عَلَي الْبِغاءِ اِنْ اَرَدْنَ تَحَصُّناً.» نور/33
آن بيچاره هاي بدبخت (کنيزها) مي خواستند عفاف خودشان را حفظ کنند، ولي اينها به اجبار اين بيچاره ها را وادار به زنان مي کردند و در مقابل پولي مي گرفتند. خانه هاي مکه در دو قسمت بود، در بالا و پايين شهر، بالا را اعيان و اشراف مي نشستند و پايينها را غير اعيان و اشراف. در خانه هاي اعيان و اشراف هميشه صداي تار و تنبور و بزن و بکوب و بنوش بلند بود. پيغمبر اکرم در تمام عمرش هرگز در هيچ مجلسي از اين مجالس داير مکه شرکت نکرد.
در دوران قبل از رسالت، به صداقت و امانت و عقل و فطانت معروف و مشهور بود. او را به نام «محمّد امين» مي خواندند. به صداقت و امانتش اعتماد فراوان داشتند. در بسياري از کارها به عقل او اتکا مي کردند. عقل و صداقت و امانت از صفاتي بود که پيغمبر اکرم سخت به آنها مشهور بود، به طوري که در زمان رسالت وقتي که فرمود: آيا شما تاکنون از من سخن خلافي شنيده يند، همه گفتند: ابدا، ما تو را به صدق و امانت مي شناسيم./ح |