پرسش:
راههايي كه موجب شد پيامبر و طرفدارانش را از نظر اجتماعي و اقتصادي تحت فشار قرار دهند چه بود؟
پاسخ:
داستان «شعب ابي طالب» در سال ششم بعثت و محصور ماندن مسلمانان در آن درّه خشك و سوزان در مدت سه سال كه منتهي به مرگ و مير كودكان مسلمان و حتي بعضي از بزرگسالان شد، و همچنين داستان هجرت جمعي به سوي حبشه بر اثر فشار فوق العاده و اذيت آزار مشركان نسبت به آنها كه در سال پنجم بعثت اتفاق افتاد، معروف است.
عجيب اينكه آنها نه فقط مسلمانان را تحت فشار قرار دادند، بلكه در تاريخ آمده است كه پيمان بستند با تمام بني هاشم و بني مطلب اعم از مسلمان و غير مسلمان قطع رابطه كنند نه زني از آنها بگيرند، نه به آنها زن بدهند، نه چيزي بخرند و نه چيزي بفروشند، تا فشار بر مسلمين شديدتر شود.
گر چه در آيات قرآن اشاره روشني به اين مسأله ديده نمي شود، ولي از توصيه هايي كه مشركين و كفار و منافقان به يكديگر در مدينه مي كردند، مي توان وضع مكه را دريافت «هُمُ الَّذينَ يَقُولُونَ لاتُنْفِقُوا عَلي مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللهِ حَتّي يَنْفَضُّوا» منافقون/7 [آنها كساني هستند كه مي گويند به افرادي كه نزد رسول خدا (ص) هستند انفاق نكنيد تا پراكنده شوند]
اين فشارها نيز اثري نگذاشت، بلكه توجه همگان را بيش از پيش به مسلمانان معطوف كرد و آوازه اسلام بر سر زبانها افتاد، ضمناً مسلمانان چهره كاملاً مظلومانه اي به خود گرفتند كه عواطف گروه عظيمي را به سوي آنها جلب نمود./ح |