پرسش:
چرا راه عرفان خطرناك مي باشد و كار هر كسي نيست كه اين راه را پي بگيرد؟ چگونه مي توان اين راه را پي گرفت؟
پاسخ:
زياد بوده اند كساني كه از پيروان قرآن واسلام به شمار مي رفته اند و قدم در طريق سلوك گذاشته و مجاهدتهاي طولاني هم داشته اند، ولي به جهت عدم تعبّد كامل در برابر قرآن و اسلام و به جهت دخالت دادن آراء و نظرهاي خود و ديگران، به انحراف كشيده شده و در معرض خطرات اين راه قرار گرفته و به لغزشها و ضلالتها افتاده اند و خود نيز توجه به انحراف خود نداشته و به عكس، خود را در صراط مستقيم دانسته و از هدايت يافته ها پنداشته، و غير خود را در گمراهي و يا در جهل از آنچه آنان نايل گشته اند به حساب آورده و با همين پندارها عمر خود را سپري كرده اند و طبعاً موجب به انحراف كشيده شدن كساني نيز شدهاند.
استاد شجاعي در كتاب مقالات به اين نكته اشاره كرده اند و در بحث طلب فرموده اند كه مشكل سالكان و عارفاني كه به زعم خود قدم در راه مسير و سلوك الي ا... نهاده اند و بعد از مدتي دچار انحراف گشته اند اين است كه طلب حقيقي نداشته اند. يعني مي پنداشته اند كه خواهان رسيدن به كمال حقيقي هستند و طالب واقعي اهداف عرفاني اند اما در نيمه راه به انحراف افتاده اند و معلوم شده كه آنچه مي پنداشتند خيال باطلي بيش نبوده است.
و آنچه براي سالك الي ا... ضرورت دارد و مسأله اصلي و اساسي است همان تبعيّت كامل از قرآن و اسلام و تعبّد كامل است. در اينجا چه بهتر كه در آيه 153 سوره انعام دقت كنيم. در اين آيه مي فرمايد : "و اِنَّ هذا صراطي مستقيما فاتّبعوه و لاتتّبعوا السبل فتفرق بكم عن سبيله ذلكم وصيّكم به لعلكم تتقون"، ترجمه : (واين كه اينست صراط مستقيم من، پس تبعيت از آن بكنيد و از تبعيت كردن از راههاي ديگر بپرهيزيد كه شما را از صراط مستقيم بازداشته و پراكنده مي كند بدانيد اين توصية خداي متعال است به شما، باشد كه راه تقوا را در پيش بگيريد."
دقت و تفكر در آيه شريفه را به عهده شما دوست عزيز مي گذاريم.
و اما چگونه مي توان در اين مسير وارد شد :
اولاً : سالك الي ا... بايد همة آنچه را كه از جانب خداي متعال ابلاغ گرديده، به همان نحوي كه بيان شده است ياد بگيرد و علم و اطلاع كامل داشته باشد و در تحصيل علم و اطلاع كامل هيچگونه سستي نداشته و در آن راه، مجاهدت پي گير و كامل نموده و در اين مجاهدت، كه آن را مجاهدت علمي مي ناميم هر چه مي تواند سعي كند تا طريق الي ا... را به خوبي و به نحو صحيح و جامع و به همان صورت كه از جانب خداي متعال ارائه شده است بشناسد.
امام باقر( مي فرمايند : "الكمال كل الكمال التفقه في الدين و الصبر علي النائبه و تقدير المعيشه" (1) ترجمه : (كمال يك انسان و نهايت كمال او علم و بصيرت و تفقه در دين است و صبر داشتن در بلا و گرفتاري و ميانه روي در اقتصاد در زندگي.
ثانياً : عمل كردن به مقتضاي علم است./ح
منابع و مآخذ :
1. اصول كافي، ج1، حديث4
* مقالات، ج1، استاد شجاعي، ص76 و...
|