حضرت صادق (ع) ميفرمايد: حضرت اسماعيل كه در قرآن مجيد از او به عنوان صادق الوعد يادشده به مردى وعده داد كه در محل معينى بماند تا آن مرد بيايد، آن مرد دچار فراموشى شد و به آن محل معين بازنگشت، اسماعيل به مدت يك سال به انتظار آمدن آن مرد درآن محل اقامت گزيد، مردم به جستجوى اسماعيل برخاستند تا او را يافتند، به او گفتند: ما مدتى است بدون رهبر و راهنما ناتوان شده و از نظر معنوى از ميان رفته ايم، فرمود: فلان كس كه از اهل طائف است به من وعده كرده اينجا بمانم تا برگردد، چون به او وعده ماندن داده ام از اين محل نخواهم رفت تا بازگردد، مردم به نزد آن مرد رفتند و برپيمان شكنياش وى را مورد توبيخ و سرزنش قرار دادند، آن مرد نزد اسماعيل آمد از اين كه وعدهاش را فراموش كرده بود پوزش خواست اسماعيل به او گفت به خدا سوگند اگر نيامده بودى در اين محل ميماندم تا در قيامت يك ديگر را ديدار كنيم، به همين جهت خدا از او به عنوان اسماعيل صادق الوعد ياد كرده است.
وعدهها بايد وفاكردن تمام ورنخواهى كرد باشى سرد وخام
وعده اهل كرم گنج روان وعده نااهل شد رنج روان
در كلام خود خداوند ودود امر فرموده است او فوابالعهود
جگر ندارى خوى ابليسى بيا باش محكم برسرعهد و وفا . |