* يکي از گناهان بزرگ در اسلام که دنيا وآخرت انسان را تباه ميکند، غنا و موسيقي است و قرآن شريف آن را موجب ضلالت و گمراهيبلکه موجب استهزاي دين ميداند.
« وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يشْتَري لَهْوَ الْحَديثِ لِيضِلَّ عَنْ سَبيلِاللَّهِ بِغَيرِ عِلْمٍ وَ يتَّخِذَها هُزُواً اُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ مُهين»28
و برخي از مردم کساني هستند که سخن بيهوده را خريدارند تا مردم را بي هيچ دانشياز راه خدا گمراه کنند، و راه خدا را به ريشخند گيرند. باري، آنان را عذابي خوارکننده خواهد بود
و مراد از غنا در اين جا آن صوتي است که شهوتانگيز و طرب انگيز باشد؛ چنان که مراداز موسيقي در اين جا آن آهنگي است که شهوتانگيز و طربانگيز باشد.
*مراد از شهوتانگيز و طربانگيز، نوعي است نه شخصي؛ به اين معني کهاگر صوتي يا آهنگي براي عرف مردم شهوتانگيز و طربانگيز باشد، حرام است گرچه براي شخص خاصي شهوتانگيز و طربانگيز نباشد.
*لازم نيست موسيقي به واسطهي آلاتي که معد براي موسيقي است نظير دايره و تنبک و ني و تار و امثال اينها باشد؛ بلکه هر آهنگي که شهوت انگيز و طرب انگيز باشد، حرام است گرچه به وسيلهي آلات معده نباشد؛ چنان که آهنگي که شهوتانگيز و طرب انگيز نباشد و به وسيلهي آلات معده باشد، حرام نيست.
*ساختن آلات موسيقي و فروختن و خريدن آنها بلکه نگاهداري آنها حرام است.
* نشستن در مجالس غنا و آهنگهاي شهوت انگيز حرام، و شنيدن آنها حرام ديگر است و بايد از آن جا خارج شود، مگر اين که مفسدهاي در خارج شدن او باشد که قابل تحمل نباشد.
*در حرمت غنا و موسيقي لازم نيست که محتوا نيز شهوتانگيز و طربانگيز باشد؛ بلکه اگر محتواي آن، حتّي اشعار حکمت آميز و يا قرآن و مانند اينها باشد نيز حرام است.
* رقصيدن و کف زدن که شهوت انگيز و طربانگيز باشد، حرام است و فرقي نيست که زن براي زن و يا مرد براي مرد و يا زن و مرد براي يکديگر باشد؛ و اگر زن و مرد نامحرم باشند، حرمت مضاعف ميشود.
* مستحب است کسي که گوش به غنا يا موسيقي داده است، براي توبه از آن غسل توبه کند و دو رکعت نماز توبه بخواند و بعد از آن توبه و استغفار و عذرخواهي از خداي متعال بنمايد؛ بلکه اين غسل و نماز براي توبه از هر گناهي مستحب است. |