*اشاعهي فحشا يعني «پراکنده کردن فساد و زشت کاري» از گناهان کبيره در اسلام است و قرآن شريف حتي براي کسي که دوست دارد اين عمل را انجام شود، عذاب دنيا و آخرت را وعده داده است:
« اِنَّ الَّذينَ يحِبُّونَ أَنْ تَشيعَ الْفاحِشَةَ فِي الَّذينَ امَنُوالَهُمْ عَذابٌ اَليمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْاخِرَة»
*به تحقيق کساني که دوست ميدارند که زشت کاري در ميان آنان که ايمان آوردهاند،شيوع پيدا کند، براي آنان در دنيا و آخرت عذابي پر درد خواهد بود
و آن اقسامي دارد:
الف) عيبي را به دروغ نسبت دادن به کسي و آن را درميان مردم شيوع دادن؛ و اين قسم علاوه بر گناه اشاعهي فحشا، گناه تهمت را نيز دارد؛ و افرادي که دامن به آن شايعه ميزنند و آن را براي ديگران ميگويند، اگر بدانند که تهمت است، گناهشان مثل کسي است که شايعه را اختراع نموده و اگر ندانند، حرام است و گناه اشاعهي فحشا را دارد، علاوه بر اين که آن شايعه تهمت است و گناه آن را نيز دارد.
ب) پخش کردن عيبي که در کسي هست در ميان مردم؛ و اين صورت علاوه بر گناه اشاعهي فحشا گناه غيبت را نيز دارد.
ج) گناهي را علني و در ميان مردم انجام دادن نظير بيرون آمدن زن با وضع جلف يا بدحجاب و يا بيحجاب و نظير پخش موسيقيهاي شهوت انگيز و پخش غناها و آهنگهاي محرک و يا پخش گفتههاي جلف و محرک در ميانمردم و نظير پخش کتابهاي عشقي و رمانهاي محرک و امثال اينها؛ و اين صورت علاوه بر گناهي که مترتب بر اصل کار است، گناه اشاعهي فحشا را نيز دارد و در بسياري از موارد گناه دوم بالاتر از گناه اول است.
*اشاعهي فحشا دائر مدار قصد نيست، مثلاً خانم بدحجاب گرچه قصد اشاعهي فحشا و بدحجابي را نداشته باشد، ولي همين مقدار که با عملش بدحجابي را در اجتماع رايج کند، علاوه بر گناه بدحجابي گناه اشاعهي فحشا را نيز انجام داده است.
*اگر در جايي، مثلاً بدحجابي و يا بيحجابي و مانند آن اشاعهي فحشا نباشد، گرچه آن عمل گناه و حرام است ولي گناه اشاعهي فحشا را ندارد.
*اگر مصلحت اهمي که مقدم بر مفسدهي اشاعهي فحشا است، جلو آيد، آن کار جايز بلکه در بعضي از موارد لازم است؛ نظير اين که اگر اشاعهي فحشا نکند، جان او ياناموس او در خطر واقع شود و يا به واسطهي اشاعهي فحشا بتواند جاني يا ناموسي را نجاتدهد و يا بتواند کسي را که مضّر براي دين است، رسوا و کارش را خنثي کند؛ در اين موارد و نظاير آن اشاعهي فحشا جايز بلکه لازم است.
*افرادي که شايعه ساز و يا شايعه پراکن و يا مروج کار آنان ولو به واسطهي عملشان و حتّي به واسطهي سکوت ميباشند، در جرم و حرمت شريک هستند و عمل آنها و سکوتشان حرام است.
*توبهي اشاعهي فحشا فقط ندامت از گذشته و ترک آن کار زشت است، و چه بسيار خوب است که به واسطهي گفتار و اعمال شايسته و نظير آن جبران گذشته را بنمايد.
|