امام على عليه السلام: مَن فَهِمَ مَواعِظَ الزَّمانِ لَم يَسكُنْ إلى حُسنِ الظَّنِّ بالأيّام
هركه پندهاى زمانه را بفهمد، به روزگار خوشبين نباشد. / (غرر الحكم، ح 8938 – منتخب ميزان الحكمة، ص 600)
باید به فکر باشید!
به اخلاق حسنه آراسته شوید، رذایل اخلاقی را از خود دور کنید. ... اخلاص داشته باشید، تا شما را به خدا نزدیک سازد. اگر در کارها نیت خالص نباشد، انسان را از درگاه ربوبی دور می کند. طوری نباشد که پس از هفتاد سال وقتی نامه عمل شما را باز کنند ببینند، العیاذ بالله، هفتاد سال از خداوند عز و جل دور شده اید. قضیه آن «سنگ» را شنیده اید که به جهنم سرازیر شد؟ پس از هفتاد سال صدای آن از قعر جهنم به گوش رسید. به حسب نقلی حضرت رسول (صلیالله علیه و آله و سلم) فرمود پیرمرد هفتاد ساله ای بود که مُرد، و در این مدت هفتاد سال رو به جهنم می رفت... باید به فکر باشید!
[ امام خمینی (ره) ،جهاد اکبر،ص 31، انتشارات امیر کبیر،1360 ]
رحمت خدا بر آن انسانی که همّت می کند !
شرح حدیث از مقام معظم رهبری حضرت آیت الله امام خامنه ای (مدظله العالی)
فی الکافی عن الکاظم ( علیه السلام ) : رَحِمَ اللَّهُ امْرَأً هَمَّ بِخَيْرٍ فَعَمِلَهُ أَوْ هَمَّ بِشَرٍّ فَارْتَدَعَ عَنْهُ . (الشافی ، ص 604 )
رحمت خدا بر آن کسی که همّت بگمارد بر کار نیکی و آن را عمل کند. گاهی انسان همّت می گمارد، ولی عمل نمی کند ! البته خود این همت گُماشتن یک حسنه است ، لکن این حسنه آن وقتی کامل می شود که انسان به عمل برسد. رحمت خدا بر آن انسانی که همّت می کند به کار بدی لکن با ذکر خدا و توجه به خدای متعال ، از آن دست می کشد. در یکی از دعاهای صحیفه سجادیه درباره وسوسه شیطان (حضرت ) می فرماید : به من کمک کن بِکَثْرَه الدُّعَاء . خود این کثرت دعا و توجه و تذلّل عندالله و توسل پروردگار ، شیطان را از انسان دور می کند. خود این یکی از عوامل مصونیت و سلامت انسان است.
( جلسه 338 مورخ 88/12/23 )
خدایا ما را عاق اولادمان قرار مده
من یک چیزی گاهی در دعاهایم میگویم، که «خدایا ما را عاق اولادمان قرار مده»؛ خوب عاق والدین را همه شنیدهاند؛ پدر و مادر از انسان راضی نباشند میشود عاق والدین. اما عاق اولاد چیست؟ اگر به فرزندت لقمه حرام بدهی، این عاق اولاد است. اسم بد رویش بگذاری، عاق اولاد است؛ قرآن یادش ندهی، عاق اولاد است. باسوادش نکنی... عاق اولاد است. اگربه تکلیف شرعیّت راجع به ادبِ این بچه توجّه نکنی عاق اولاد است. ، اگر اسم خوب روی بچه ات نگذاشتی در قیامت این بچه جلوی تو را میگیرد. یکی از مستحباتی که معمولاً خانوادهها عمل نمی کنند این است که اسم بچه شان را قبل از به دنیا آمدن نمی گذارند. اگر کسی اسم بچهاش را در زمانی که به دنیا نیامده نگذارد و بعد این بچه سقط بشود، قبل از ایـن که به دنـیا بـیاید. این در قیامت از پدرش شکایت می کند که چـرا برای من اسم نگذاشتی من این جا بی اسمم. حضرت رسول صلوات الله علیه اسم بچهای را که در رحم حضرت زهرا سلام الله علیها بود محسن گذاشته بود. اگر إنشاء الله خانواده شما در رحمش بچهای دارد، بگید خدایا اگر دختر است : فاطمه، صدیقه، مبارکه ، طاهره، زکیّه ، راضیه، مرضیه، محدّثه ، زهرا و اگر پسر است؛ علی، حسن، حسین، احمد، محمود... . هوشنگ و رستم که نشد اسم ! استاد ما مرحوم آقای برهان شصت و پنج سال پیش این را روی منبر گفته من یـادم هـست. فرمـودند: اگـر کـسی اسم پـسرش را بـگذارد حـسین، هروقت صدا میزند حـسین! حضرت زهرا(س) میفرماید: کدام حسین را اگر حسین خودت را صدا کردی، خدا حسینت را به تو ببخشید. اگر حسین مرا صدا کردی ، حسین مرا در کربلا کشتند؛ شهید کردند. آن دعـایی کـه حـضرت زهرا(س) بـرای پسر شما میکنند. چقدر خوب است، اگر اسم پسرت را حسین بگذاری هر لحظه که صدایش میکنی حضرت زهرا(س) میفرمایند: اگر حسین خودت را صدا کردی خدا به تو ببخشد.
[از فرمایشات آیت الله مجتهدی تهرانی(ره)]
تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن
یکی از شاگردان شیخ رجبعلی خیاط نقل می کند که: یک روز با تاکسی می رفتم، نابینایی را دیدم که در انتظار کمک کسی ، کنار خیابان ایستاده است، بلافاصله ایستادم و به او گفتم: کجا میخواهی بروی؟ گفت: میخواهم بروم آن طرف خیابان. گفتم: بعد از آن کجا می روی؟ گفت: دیگر مزاحم نمی شوم؛ با اصرارِ من، مقصدش را گفت ، سوارش کردم و او را به مقصد رساندم. فردا صبح خدمت شیخ رسیدم، بدون مقدمه گفت آن کوری که سوارش کردی و به منزل رساندی جریانش چه بود؟! داستان را گفتم، گفتند: از دیروز که این عمل را انجام دادی، خداوند متعال نوری بر تو تابانده است که در برزخ می درخشد.
تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن به دمی یا دِرَمی یا قلمی یا قدمی
(حجت الاسلام و المسلمین مسعود عالی ، سرنوشت انسان ، انتشارات عطش ، ص 171 ، 1392 )
تَمَامُ الْإِخْلَاصِ تَجْتَنِبُ الْمَعَاصِی
آیتالله العظمی آقا سید ابوالحسن اصفهانی(ره) فرموده بودند: میرزای شیرازی بزرگ(ره) از برادر عرفانی و عالی خود آیتالله سلطانآبادی بزرگ(ره) پرسیده بودند: نظر شما راجع به اجـتناب چیـست که هرگاه میخواهند بگویند از گناهان دور شوید، هم پـروردگار عالم و هم در روایات ( تَمَامُ الْإِخْلَاصِ تَجَتنبُ الْمَعَاصِی ) لفظ اجتناب را آوردهاند؟ آیتالله العظمی سلطانآبادی بزرگ(ره) فرمودند: اجتناب این نیست که پروردگار عالم میخواهد بگوید: در مقابل گناه قرار نگیری ! برعکس، یک دفعه میبینید یک معامله شیرین برایتان پیش میآید، هیچ کسی هم از آن معامله شیرین خبر ندارد و میتوانید راحت هم در آن معامله لُقَماتی را به دست بیاورید که صورت ظاهرش هم قانونی و حلال است اما خودتان میدانید که این لقمه، لقمه حرام است. اجتناب یعنی این که پروردگار عالم میآورد آن را درب خانهات میگذارد، حالا شما باید بگویید: نه. اجتناب یعنی آن زمانی که شما تصمیم گرفتید دیگر گناه نکنید، برعکس میشود و وسایل گناه برای شما فراهم میشود.
[آیت الله روح الله قرهی، درس اخلاق جلسه 188، مهدیه القائم المنتظر (عج)، به گزارش خبرگزاری مشرق به نقل از خبر گزاری برنا]
برادر رحمان! این نان را می شود خورد؟!
محل استقرار بهداری و درمانگاه لشکر در سمت راست ورودی پادگان، نزدیک چادر فرماندهی بود. در چادر بودم که از بیرون چادر کسی مرا به اسم صدا کرد. بیرون که آمدم آقا مهدی (باکری فرمانده لشگر ) را جلو چادر تدارکات بهداری دیدم. سر گونی را با یک دست گرفته بود و با دست دیگرش لای نان خورده ها را می گشت. تا آخر قضیه را خواندم. سلام کردم، جواب سلامم را داد و تکه نانی را از گونی بیرون آورد و به من نشان داد و گفت: برادر رحمان! این نان را می شود خورد؟! بله، آقا مهدی می شود. دوباره دست در گـونی کرد و تـکه نان دیـگری را از داخل گونی بیرون آورد. ایـن را چطور؟ آیا این را هم می شود استفاده کرد؟ من سرم را پایین انداختم. چه جوابی می توانستم بدهم؟ آقا مهدی ادامه داد. الله بنده سی(بنده خدا) پس چرا کفران نعمت می کنید؟... آیا هیچ می دانید که این نانها با چه مصیبتی از پشت جبهه به اینجا می رسد؟... هیچ می دانید که هزینه رسیدن هر نان از پشت جبهه به اینجا حداقل ده تومان است؟ چه جوابی دارید که به خدا بدهید؟ بدون آنکه چیز دیگری بگوید سرش را به زیر انداخت و از چادر تدارکات دور شد و مرا با وجدان بیدار شده ام تنها گذاشت.
[ خاطره از رحمان رحمان زاده ، کتاب «خداحافظ سردار»، نوشته سید قاسم ناظمی، چاپ سوم، صفحه 25 ]
یک استفتاء
سوال: آيا جایز است بخشی از بودجه یک قسمت برای تهیه صبحانه کارمندان هزینه شود؟
جواب: بودجه و اعتبارات شرعاً بايد در همان مواردي كه تصويب و ابلاغ شده است مصرف شود و هزينه كردن پول اضافه كار و هر موضوع ديگر در خريد صبحانه و امثال آن جايز نيست و موجب ضمان است و اگر از ساير منابع و درآمدها هزينه شود، بايد اجازه و اختيارات كافي براي تصرّف و خريد صبحانه وجود داشته باشد.
استفتائات مقام معظم رهبری -تنظیم شده توسط دفتر ضوابط شرعی نمایندگی ولی فقیه در سپاه