توجه به فرصت های ماه رمضان
این نوافل سی و چهار رکعتی که برای نمازهای روز و شب وارد شده است، بسیار با ارزش است. ماه رمضان فرصت خوبی است. ما غالباً اهل نوافل نیستیم. ولی ماه رمضان که میشود، چه مانعی دارد؟ کدام کار با دهان روزه، بهتر از نماز خواندن؟ چهار رکعت نماز ظهر است، قبل از این چهار رکعت ، هشت رکعت نافله دارد ؛ چهار دو رکعتی . چهار رکعت نماز عصر است و قبل از این چهار رکعت، هشت رکعت نافله نماز عصر است. این نوافل را بخوانید. همچنین نوافل مغرب را که از اینها مهم تر است؛ و نیز نوافل شب که یازده رکعت است. همچنین نافله صبح که دو رکعت است. کسانی هستند که در ایام معمولی سال، برایشان مشکل است پیش از اذان صبح برای نماز شب بیدار شوند. ولی در این شبها، به طور قهری و طبیعی بیدار میشوند. این یک توفیق الهی است. چرا از این توفیق استفاده نکنیم؟ان شاء الله فرصتهای ماه رمضان را مغتنم بشمارید.
بیانات مقام معظم رهبری 1371/12/04
*************************************
نسخه های نجات بخش
امـام عـلی (ع) می فـرمـایند: خداوند چهارچیز را درچهارچیز مخفی نموده: 1.رضـای خـود را در طاعـت ها،پس هیچ عبادتی را کم نشمارید شاید همان مورد رضای خدا باشد. 2.غضبش را در گناهان، پس هیچ گناهی را کوچک نشمارید شاید همان مورد غضب او باشد. 3.استجابت خـود را در دعـاها، پس هیچ دعایی را انـدک مپنداریـد شایـد هـمان مستجاب باشد . 4.ولی و دوست خود را در میان بندگانش پـس هیـچ بـنده ای را بی اعتـنایی نکـنید شـایـد هـمان ولـی خـدا باشـد و شـما نشناسیدش .
تحف العقول، ص 182
*************************************
دعا کنید خدا صاحب ما را برساند
در خلوتمان با خدا، تضرعاتمان، تـوبـه مـان ، نمـازهـایمان ، عباداتمان ، مخصوصاً دعای شریف « عظم البلاء و برح الخفاء » را بخوانیم؛ از خدا بخواهیم برساند صاحب کار را؛ با او باشیم. حالا اگر رساند؛(چه بهتر) اگر نرساند ، دور نرویم از کنار او ، از رضای او دور نـرویم. او می بیند ، او می داند حرفهایی که ما به همدیگر می زنیم. او عین الله الناظره [است]وجلوتر از ماها می شنود حرف ما را؛ بلکه خودمان که حرف می زنیم این صـدا از لــب می آیــد بـه [طـرف] گوش، فاصـله ای دارد ، او جلـوتـر از این فاصـله ، حـرف خـودمان را می شـنود، از خودمان، کلام خودمان را؛ آن وقت [آیا] ما مـی تـوانـیم کـاری بکنیم کـه او نفهـمد ؟ می توانیم کاری بکنیم که او نداند؟
بخشی از سخنان آیت ا.. بهجت (ره) - کتاب برگی از دفتر آفتاب
*************************************
بشارت به قبول توبه گنهکاران
خداوند به حضرت داوود (علیه السلام) وحی فرمود که "ای داوود! به گنهکاران بشارت بده که من توبه ی شما را می پذیرم و عفوتان می کنم چون آنها غیر از من کسی را ندارند، گنهکاران دلشکسته اند. گناه کرده اند و امیدشان به عفو من است"یکی از داش مشتی ها چند سال پیش رفته بود مکه، رو به روی خانه خدا به خدا می گفت: "خدایا! ما در تهران نخود و لوبیا را با آشغال هایش می خریم،ما هم آشغال هستیم و به مکه آمده ایم،تو ما را همراه خوب ها بخر"خدا اینها را دوست دارد.خدا ناله ی بنده ی گنهکار را از ذکر سبحان الله و لااله الا الله که دیگران می گویند، بیشتر دوست دارد. نیمه شب گریه می کند که "خدایا مرا می آمرزی یا نمی آمرزی؟" شب و روز گریه می کند... خدا به حضرت داوود می فرماید که "به این بنده ها بشارت بده که گناهانتان را می بخشم و عفو می کنم"- الکریم اذا قَدَرَ عفا- مرد عربی خدمت رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) رسید و عرض کرد: "یا رسول الله ! روز قیامت حساب بنده ها با کیست؟" حضرت فرمودند: "با خود خدا" مرد عرب خوشحال شد و گفت: "خیالم راحت شد" و رفت. حضرت فرمود: "این مرد حقیقت مطلب را فهمیده است"
(فرازی از فرمایشات آیت ا... مجتهدی تهرانی)
*************************************
امام خمينى (ره) توجه خاصى به قرآن داشتند، به طورى كه روزى، هفت بار قرآن مىخواندند! امام در هر فرصتى كه به دست مىآوردند، ولو اندك، قرآن مىخواندند. بارها ديده شد كه امام، حتى در دقايقى قبل از آماده شدن سفره افطار - كه معمولا به بطالت مىگذرد - قرآن تلاوت مىكنند ! ... امام بعد از نماز شب تا وقت نماز صبح، قرآن مىخواندند .
(برداشتهايى از سيره امام خمينى ، ج 3 ، ص 198)
*************************************
سخت کوشی درانجام وظیفه تا آخرین لحظه
...ای پاهای من در این لحظات آخر عمر آبروی مرا حفظ کنید. شـما سالـهای دراز به من خـدمت کـردهایـد، از شـما میخواهم که در این آخرین لحظه نیز وظیفه ی خود را به بهترین وجه ادا کنید. ای پاهای من سریع و توانا باشید، ای دستهای من قـوی و دقـیق باشـید،ای چشـمان من تیزبین و هوشیار باشـید، ای قلب من، این لحـظات آخرین را تحمل کن، ای نفس، مرا ضعیف و ذلیل مگذار، چند لحظه بیشتر با قدرت و اراده صبور وتوانا باش. به شما قول میدهم که چند لحظه دیگر همه شما در استراحتی عمیق وابدی، آرامش خود را برای همیشه بیابید و تلافی این عمر خسته کننده و این لحظات سخت و سنگین را دریافت کنید. چند لحظه دیگر به آرامش خواهید رسید، آرامشی ابدی.دیگر شما را زحمت نخواهم داد. دیگر شب و روز استثمارتان نخواهم کرد. دیگر فشار عالم و شکنجه روزگار را بر شما تحمیل نخواهم کرد. دیگر به شما بی خوابی نخواهم داد و شما دیگر از خستگی فریاد نخواهید کرد. از درد و شکنجه ضجّه نخواهید زد. از گرسنگی و گرما و سرما شکوه نخواهید کرد. و برای همیشه در بستر نرم خاک، آرام و آسوده خواهید بود...
بخشهایی از آخرین دست نوشته شهید دکتر مصطفی چمران
*************************************
حق شناسی و توجه به ادای حق دیگران
براي همه عجيب بود. علامه و گريه؟! آن هم براي از دنيا رفتن کسي؟ درست است که همسر علامه از دنيا رفته بود و او تمام 27 روز آخر بيماري او حتي يک لحظه تنهايش نگذاشته بود اما اين همه گريه و سوگواري آن هم از کسي که همه را در مصيبت ها دعوت به آرامش مي کرد، عجيب بود. رفته بودند پيشش که دلداري اش بدهند و از راز گريه علامه سر در بياورند. اين طور جواب گرفته بودند. « مرگ حق است. همه بايد بميريم. من براي مرگ همسرم گريه نمي کنم. گريه من براي کدبانوگري و محبت هاي خانم است. ما زندگي پر فراز و نشيبي داشتيم. در نجف اشرف با سختي هايي مواجه مي شديم و من از حوائج زندگي و چگونگي اداره آن بي اطلاع بودم. اداره زندگي به عهده خانم بود. در طول مدت زندگي ما هيچگاه نشد خانم کاري بکند که من حـداقل در دلـم بـگويم کـاش اين کـار را نمي کرد. يا کاري را ترک کند که بگويم کاش اين عمل را انجام داده بود. در تمام دوران زندگي ما هيچگاه به من نگفت چرا فلان عمل را انجام دادي يا چرا ترک کردي؟»بعد هم که تا سه چهار سال هر روز سر مزار همسرش مي رفت و بعدها هم شد هفته اي دو روز به صورت مرتب . مي گفتند بنده خدا بايستي حق شناس باشد. اگر آدمي نتواند حق مردم را ادا کند حق خدا را هم نمي تواند ادا کند.
نقل از فرزند مرحوم علامه محمد حسین طباطبایی
*************************************
سوال: در یکى از روزهاى ماه رمضان روزه گرفتم ولى دندانهایم را مسواک نزدم، و بدون اینکه باقیمانده غذاهاى لابلاى دندانها را عمدا ببلعم، خودبخود بلعیده شده است. آیا قضاى روزه آن روز بر من واجب است؟
جواب: اگر علم به وجود باقیمانده غذا در بین دندانهایتان و یا علم به رسیدن آن به حلق نداشتهاید و فرو رفتن آن هم عمدى و با التفات نبوده، قضاى روزه بر شما واجب نیست.
استفتائات مقام معظم رهبری - www.leader.ir