هدف از تربیت افراد در مکتب اسلام، پرورش مسلمان نیست، بلکه در بیان احادیث، حرکت پیروان این دین آسمانی از پله اسلام به پله های بعدی ضروری است؛ زیرا امام علی(ع) فرمودند: «هدف نهایی دین،ایمان و هدف نهایی ایمان، یقین است.ایمان و یقین، عقیده هستند اما تفاوت نوعی با یکدیگر دارند؛ چنان که در حدیث آمده است: «امام علی(ع) از حسن و حسین(ع) پرسید: فاصله میان ایمان و یقین چقدر است؟ آن دو بزرگوار سکوت کردند. حضرت به امام حسن(ع) فرمود: جواب بده ای ابامحمد! فرمودند: یک وجب.فرمود: چگونه؟ عرض کرد: چون ایمان چیزی است که با گوش های خود شنویم و با دلهایمان باورش کنیم و یقین چیزی است که با چشمان خود ببینیم و به وسیله آن به آنچه از دید ما پنهان است راه ببریم . پیامبران و امامان بدون لحظ های انقطاع می بینند و می شنوند اما سایرین، شنیدن و دیدنشان درحال انقطاع و اتصال است. حتی دیدن با شنیدن متفاوت است؛ این از مقایسه حسهای ظاهری نیز به دست می آید. دیدنی ها و شنیدنی های معنوی نیز متفاوند؛ چنانچه پیامبر(ص) فرمودند: «کسی که می بیند مانند کسی نیست که به او خبر می دهند.
|