واژه « اَلاَبتَر» یکی از واژگان معناساز و داراي ویژگی هاي منحصربه فرد زبانی و فرازبانی در سوره کوثراست . این واژه یکی از شاخص هاي مهم « اعجاز بیانی » در سوره کوثر به شمار آید. این پژوهش بر آن است با استفاده از دانش ایتمولوژي یا ریشه شناسی، ابتدا مفهوم دقیقی از این واژه ارائه نموده،با بررسی « تطور مفهومی » واژه یا همان معناشناسی تاریخی،سیر تطور معنایی آن را در سه دوره زمانی پیش از نزول قرآن کریم، در دوره نزول قرآن کریم و پس از نزول قرآن ارزیابی نماید. فرآیند شناخت حوزه معنایی این واژه از طریق کشف روابط زبانی واژگان مترادف، متضاد و وابسته بر اساس مکتب معناشناسی اولمان صورت می گیرد تا به ارتباط منطقی بین دشمنی یا دوستی پیامبر(ص) با مسأله جاودانگی و انحطاط انسان در قرآن کریم دست یابد. معناشناختی واژه « اَلاَبتَر» و کشف روابط معنایی آن در قرآن کریــم نشان می دهــد « عشق » راز «جاودانگی » بــشر است. رمــز « جاودانگی » حقیقی انسان از منظر قرآن، « عشقی » است که محور آن « ایمان به خدا » است و دشمنی با پیامبر اکرم(ص) ،سرنوشتی جز هلاکت و نیستی به دنبال ندارد.
|