ورزش قهرمانی مظهر اعتماد به نفْس است، مظهر عزم و اراده است و ارزش کار قهرمانان معلول بیش از ارزش کار قهرمانان دیگر است
بیانات در دیدار مدال آوران کاروان ورزشی ایران در بازیهای پارا آسیایی اندونزی1397/08/23
در مورد شماها من چند نکته اینجا یادداشت کردهام که به شما عرض بکنم. خب، ورزش قهرمانی مظهر اعتماد به نفْس است، مظهر عزم و اراده است؛ همهی قهرمان های دنیا اینجور هستند که این حضور قهرمانی آنها و توانایی قهرمانی آنها، نشانهی ارادهی قویّ آنها و عزم راسخ آنها است؛ این در مورد افرادی که از لحاظ جسمی معلول و جانباز هستند، دو برابر است یا حتّی گاهی بیش از دو برابر است؛ یعنی فرض کنید که اگر چنانچه یک فردی که مشکل جسمی ندارد، بتواند در فلان رشتهی ورزشی قهرمان بشود و رتبهی بالا بیاورد، وقتی یک فردی که دارای مشکل جسمی است، همان رتبه را میآورد و همان توانایی را نشان می دهد، این نشاندهندهی عزم راسخ مضاعفی در این [فرد] است؛ بنابراین ارزش این [کار]، یا دو برابر است، یا چند برابر است. شما با وجود مشکلات جسمیتان توانستهاید در این میدان بدرخشید؛ این خیلی باارزش است. بنابراین کسانی که مشکل جسمی دارند -جانباز و معلول- ورزش اینها و قهرمانی اینها نسبت به قهرمانی و ورزش کسانی که مشکل جسمی ندارند، دو برابر یا بیشتر ارزش دارد؛ نشاندهندهی عزم راسخ شما است. شما به مجرّد اینکه یک مشکل جسمی پیدا کردید -در دستتان، در پایتان یا در هر نقطهی از بدنتان- می توانستید خودتان را از عرصهی مسابقهی قهرمانی و ورزشی کنار بکشید، با عذر اینکه من مشکل جسمی دارم؛ [امّا] این کار را نکردید؛ وارد میدان شدید، زحمت کشیدید، تلاش کردید، تمرین کردید، به خودتان فشار آوردید، بعد هم عزم راسخی را به خرج دادید، به قلّهی این حرکت ورزشی رسیدید؛ چون ورزش قهرمانی، قلّه، و ورزش های عمومی دامنه است؛ همه بهسمت این قلّه می روند، همه به این قلّه نگاه می کنند و از او فرا می گیرند. بنابراین ارزش کار شما بیش از ارزش کار قهرمانان دیگری است که مشکل جسمانی ندارند. قهرمانی معلولین و جانبازان نشاندهندهی امکان استفاده از ظرفیّت های پنهان وجود انسان است بیانات در دیدار مدال آوران کاروان ورزشی ایران در بازیهای پارا آسیایی اندونزی23/8/97 یک نکتهی اساسی که در مورد ورزش قهرمانی معلولین و جانبازان هست، این است که نشاندهندهی به کار انداختن ظرفیّت های پنهانِ موجود در وجود انسان است. یکی از مشکلات بزرگ ما امروز در کشور این است که ظرفیّت های زیادی داریم –ظرفیّت های ملّی- که از اینها استفاده نمی کنیم؛ ظرفیّت جغرافیایی داریم، ظرفیّت فرهنگی داریم، ظرفیّت نیروی انسانی داریم، ظرفیّت منابع زیرزمینی داریم، ظرفیّت تجارت داریم، ظرفیّت رفتوآمدهای بینالمللی و مرکزیّت [داریم]، از همهجور انواع ظرفیّت ها را داریم، [امّا] از خیلیهایش متأسّفانه درست استفاده نمی شود که اگر استفاده بشود، مشکلاتِ کنونیِ اقتصادیِ کشور هم به میزان زیادی حل خواهد شد. از جملهی چیزهایی که باید مورد توجّه قرار بگیرد همین است؛ انسان ها یک ظرفیّتی دارند؛ این ظرفیّت، مغفول است؛ وقتی کسی نگاه می کند به یک برادر یا خواهر معلول یا جانباز که یک مشکل جسمی دارد، به نظرش می رسد که این خیلی از تواناییهای معمولی را ندارد لکن در او این ظرفیّت بسیار مهم وجود داشته که این قهرمان بشود. شما قهرمان شدید، طلا گرفتید، نقره [گرفتید]، مدال گرفتید؛ این قهرمانی و این ظرفیّت، در خیلیهای دیگر هم ممکن است وجود داشته باشد که استفاده نمی شود [امّا] شما استفاده کردید؛ این خیلی مهم است. ورزش شما و قهرمانی شما نشاندهندهی امکان استفادهی از ظرفیّت های پنهان وجود انسان است؛ یعنی [شما] درس شدید برای دیگران و معلّم دیگران شدید. همهی ما باید واقعاً یاد بگیریم؛ در سنین مختلف؛ بخصوص جوان ها باید از شما یاد بگیرند؛ بدانند که در وجود آنها، در جسم آنها، در اراده و روح آنها، ظرفیّت هایی وجود دارد که اینها را می توانند به کار بیندازند و از وجود آنها استفاده بشود برای پیشرفت کشور، برای آبادانی، برای خود شخص، برای دنیا و برای آخرت. این هم یک نکته است که به نظر من خیلی مهم است؛ یعنی شما مظهرِ به کار انداختن ظرفیّت ها بودید. لزوم شناخت ظرفیت ها بیانات در دیدار مدال آوران کاروان ورزشی ایران در بازیهای پارا آسیایی اندونزی23/8/97 یکی از شما آقایان -که حالا من البتّه از نزدیک که نمیشناسم شماها را- شش مدال طلا گرفت، در شنا ظاهراً؛ خیلی مهم است، شش مدال! شش مدال طلا ایشان گرفتند برای این ورزشی که در آن تخصّص دارند؛ این خیلی باارزش است یعنی یک ظرفیّت عجیبی را نشان می دهد. شاید خود این آقا تا مدّت ها قبل نمی دانست که یک چنین توانایی، یک چنین ظرفیّتی در او هست؛ [امّا] وارد شد، حرکت کرد، اقدام کرد، اراده کرد، تصمیم گرفت، به اینجا رسیده که مثلاً فرض بفرمایید می تواند شش مدال طلا بگیرد. این هم یک نکتهی دیگر.
استفاده از سرمربّی ایرانی در ورزش کشور
بیانات در دیدار مدالآوران المپیادهای علمی و اعضای تیم ملی والیبال جوانان 98/6/15
نکتهی دوّم، این نکتهای است که این برادر عزیزمان، جوان عزیزمان گفتند که در ذهن من هم بود و آن، [اهمّیّت] سرمربّی ایرانی است؛ اعتقاد من همیشه این بوده. یک وقتی هم برای فوتبال یک سرمربّی ایرانی بود [که وقتی] آمدند پیش من، تشکّر کردم از اینکه یک سرمربّی ایرانی گذاشته شده؛ واقعاً هم عقیدهام این است. من حالا وارد نمی شوم در این مسائل، یعنی کارهای اجرائی است، مربوط به مسئولین خودش است، بنده دخالتی نمی کنم که بگویم این کار بشود، این کار نشود؛ امّا واقعاً معتقدم که شایسته است برای کشور ما که در ورزش، سرمربّیهای باشگاهها، [مسئولین] فدراسیونها و مجموعهها ایرانی باشند. یعنی واقعاً لزومی ندارد؛ حالا بعضیها بیخودی احساس لزوم می کنند و می خواهند این را اثبات کنند [امّا] بنده توی کَتم نمی رود که این واقعاً یک چیز لازمی است؛ نه نخیر، از اینکه الحمدلله یک سرمربّیِ ایرانی و [همکارانش] توانستهاند این جوان ها را به اینجا برسانند، من خیلی خوشحال هستم. انشاءالله موفّق باشید و پیشرفت کنید.
|