بدانکه اين ماه ، ماه حُزن اهل بيت عليهم السلام و شيعيان ايشان است و از حضرت امام رضا عليه السلام روايت است که چون ماه محرم داخل مى شد پدرم را کسى خندان نمى ديد و اندوه و حُزن پيوسته بر او غالب مى شد تا روز دهم چون روز عاشورا مى شد آن روز ، روز مصيبت و حزن و گريه او بود و مى فرمود امروز روزى است که حسين عليه السلام شهيد شده است .
اعمال شب و روز اول محرم
شب اول سید الشهدا در اقبال براى اين شب چند نماز ذکر فرموده :
اول : صد رکعت در هر رکعت حمد و توحيد بخواند .
دوم : دو رکعت در رکعت اول حمد و انعام و در دوم حمد و يس .
سوم : دو رکعت در هر رکعت حمد و يازده قُل هُوَاللهُ اَحَدٌ در روايت است از حضرت رسول صَلى اللهِ عَلِيهِ وَاله که هر که در اين شب اين دو رکعت نماز را بجا آورد و صبحش را که اول سال است روزه بدارد مثل کسى است که تمام سال را مُداومت به خير کرده و در آن سال محفوظ باشد و اگر بميرد به بهشت برود .
و نيز سید الشهدا براى هلال اين ماه دعاء مَبْسُوطى ذکر فرموده و اگر ممکن شود احيا بدارد اين شب را به دعا و نماز و خواندن قرآن روز اول .
بدانکه اول محرم اول سال است و در آن دو عمل وارد است :
اول : روزه است و در روايت رَيان بن شبيب از حضرت امام رضا عليه السلام مرويست که هر که در اين روز روزه بدارد و خدا را بخواند خداوند دعاى او را مستجاب کند چنانکه دعاى زکريا را مستجاب نمود .
دوم : از حضرت امام رضا عليه السلام منقولست که حضرت رسول صَلى اللهِ عَلِيهِ وَ اله روز اول محرم دو رکعت نماز مى کرد و چون فارغ مى شد دستها را بلند مى کرد و اين دعا را سه دفعه مى خواند :
اَللهُم اَنْتَ الاِلهُ الْقَديمُ وَهذِهِ سَنَةٌ
خدايا تويى معبود ازلى و اين سال
جَديدَةُ فَاَسْئَلُک فيهَاالْعِصْمَةَ مِنَالشيْطانِ وَالْقُوةَ عَلى هذِهِ النفْسِ
تازه است از تو خواهم در اين سال نگهداريم را از شيطان و نيروى بر اين نفس
الاْمارَةِ بِالسوءِ وَالاِشْتِغالَ بِما يُقَربُنى اِلَيْک [ياکريمُ] يا ذَاالْجَلالِ
که پيوسته به گناه فرمان مى دهد و سرگرمى بدانچه مرا به تو نزديک کند اى صاحب جلالت
وَالاِکرامِ يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ يا ذَخيرَةَ مَنْ لا ذَخيرَةَ لَهُ يا حِرْزَ
و بزرگوارى اى تکيه گاه کسى که تکيه گاهى ندارد اى ذخيره آنکس که ذخيره ندارد اى پناهگاه
مَنْ لا حِرْزَ لَهُ يا غِياثَ مَنْ لا غِياثَ لَهُ يا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ يا کنْزَ
آنکس که پناهگاهى ندارد اى فريادرس آنکس که فريادرسى ندارد اى پشتيبان آنکس که پشتيبانى ندارد اى گنج
مَنْ لا کنْزَ لَهُ يا حَسَنَ الْبَلاءِ ي ا عَظيمَ الرج اءِ ي ا عِز الضعَف آءِ ي ا مُنْقِذَ
آنکس که گنجى ندارد اى که آزمايشت نيکو است اى بزرگ مايه اميد اى عزت بخش ناتوانان اى نجات بخش
الْغَرْقى يا مُنْجِىَ الْهَلْکى يا مُنْعِمُ يا مُجْمِلُ يا مُفْضِلُ يا مُحْسِنُ
غريقان اى خلاص کننده هالکان اى نعمت بخش اى زيباپرور اى فزون بخش اى نيکوده
اَنْتَ الذى سَجَدَ لَک سَوادُ الليْلِ وَنُورُ النهارِ وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَشُعاعُ
تويى که سجده کرد ( و به کمال خضوع درآمد ) برايت سياهى شب و روشنى روز و تابش ماه و شعاع
الشمْسِ وَدَوِى الْمآءِ وَحَفيفُ الشجَرِ يا اَللهُ لا شَريک لَک اَللهُم
خورشيد و صداى ريزش آب و بهم خوردن درخت اى خدايى که شريک ندارى خدايا
اجْعَلْنا خَيْراً مِما يَظُنونَ وَاغْفِرْ لَنا ما لا يَعْلَمُونَ وَلا تُؤ اخِذْنا بِما
قرارمان ده بهتر از آنچه مردم گمان کنند و بيامرز از ما آنچه را که نمى دانند و مگير ما را بدانچه
يَقُولُونَ حَسْبِىَ اللهُ لا اِلهَ اِلا هُوَ عَلَيْهِ تَوَکلْتُ وَهُوَ رَب الْعَرْشِ
گويند بس است مرا خدا معبودى جز او نيست بر او توکل کنم و او است پروردگار عرش
الْعَظيمِ امَنا بِهِ کل مِنْ عِنْدِ رَبنا وَما يَذکرُ اِلا اُولُوا الاْلْبابِ رَبنا
عظيم ايمان داريم به او و هرچه هست از نزد پروردگار ما است و اندرز نگيرند جز خردمندان پروردگارا
لاتُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ اِذْ هَدَيْتَنا وَهَبْ لَنا مِنْ لَدُنْک رَحْمَةً اِنک اَنْتَ الْوَهابُ
منحرف مساز دلهاى ما را پس از آنکه هدايتمان کردى و ببخش به ما از پيش خود رحمتى که براستى تويى بخشايشگر
شيخ طوسى فرموده که مستحب است روزه دهه اول محرم ولکن روز عاشورا امساک نمايد از طعام و شَراب تا بعد از عصر آن وقت بقدر کمى تربت تناول نمايد و سید الشهدا روايت کرده فضيلت روزه تمام ماه را و آنکه روزه او نگه ميدارد صائم آن را از هر گناهى .
روز سوم روزى است که حضرت يوسف عليه السلام از زندان بيرون شده هر که آن روز را روزه دارد آسان فرمايد حق تعالى بر او کارهاى مشکل را و برطرف کند از او اندوه را و در روايت نبوى صَلى اللهِ عَلِيهِ وَاله است که دعايش مستجاب شود .
روز نهم روز تاسوعا است از حضرت صادق عليه السلام روايت است که فرمود تاسوعا روزى بود که جناب امام حسين عليه السلام و اصحابش را در کربلا محاصره کردند و سپاه شام بر قتال آن حضرت اجتماع کردند و ابن مرجانه و عُمر سعد خوشحال شدند به سبب کثرت سپاه و بسيارى لشکر که براى آنها جمع شده بود و جناب امام حسين عليه السلام و اصحابش را ضعيف شمردند و يقين کردند که ياورى از براى آن حضرت نخواهد آمد و اهل عراق او را مَدَد نخواهند نمود پس فرمود پدرم فداى آن ضعيف غريب .
اعمال شب و روز عاشورا
شب دهم شب عاشورا است و سید الشهدا در اقبال از براى اين شب دعا و نماز هاى بسيار با فضيلتهاى بسيار نقل کرده از جمله صد رکعت نماز هر رکعت به حمد و سه مرتبه قُل هُوَاللهُ اَحَدٌ و بعد از فراغ از جميع بگويد سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُلِلهِ وَلااِلهَ اِلا اللهُ وَاللهُ اَکبَرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوةَ اِلا بِاللهِ الْعَلِىِ العَظيمِ هفتاد مرتبه و در روايت ديگر بعد از الْعَلِىِ الْعَظيمِ استغفار نيز ذکر شده و از جمله چهار رکعت در آخر شب در هر رکعت بعد از حمد هر يک از آية الکرسى و توحيد و فَلَق و ناس را ده مرتبه بخواند و بعد از سلام صد مرتبه توحيد بخواند و از جمله چهار رکعت نماز در هر رکعت حمد و پنجاه مرتبه توحيد و اين نماز مطابق است با نماز اميرالمؤ منين عليه السلام که فضيلت بسيار دارد و بعد از نماز فرموده ذکر خدا بسيار کند و صَلَوات بسيار بفرستد بر رسول خدا صَلى اللهِ عَلِيهِ وَ اله و لعن کند بر دشمنان ايشان آنچه مى تواند و در فضيلت احياءِ اين شب روايت کرده که مثل آنست که عبادت کرده باشد به عبادت جميع ملائکه و عبادت در آن مقابل هفتاد سال است و اگر کسى را توفيق شامل حال شود در اين شب در کربلا باشد و زيارت امام حسين عليه السلام کند و بَيتوته نزد آن جناب نمايد تا صبح خدا او را محشور فرمايد آلوده به خون امام حسين عليه السلام در جمله شهداء با آن حضرت .
روز دهم ، روز عاشورا : روز شهادت اَبُوعَبْداللهِ الحُسَيْن عليه السلام و روز مصيبت و حزن ائمه اطهارعَليهمُ السلام و شيعيان ايشان است و شايسته است که شيعيان در اين روز مشغول کارى از کارهاى دنيا نگردند و از براى خانه خود چيزى ذخيره نکنند و مشغول گريه و نوحه و مصيبت باشند و تعزيت حضرت امام حسين عليه السلام را اقامه نمايند و به ماتم اشتغال نمايند به نحوى که در ماتم عزيزترين اولاد و اَقارب خود اشتغال مى نمايند و زيارت کنند آن حضرت را به زيارت عاشوراء که بعد از اين بيايد انشاءالله تعالى و سعى کنند در نفرين و لعن بر قاتلان آن حضرت و يکديگر را تعزيت گويند در مصيبت آن جناب و بگويند :
اَعْظَمَ اللهُ اُجُورَنا وَاُجورَکمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السلامُ
بزرگ گرداند خدا پاداش ما و شما را در سوگواريمان براى حسين عليه السلام
وَجَعَلَنا وَاِياکمْ مِنَ الطالِبينَ بِثارِهِ مَعَ وَلِيهِ الاِْمامِ الْمَهْدِى مِنْ الِ
و قرار دهد خداوند ما و شما را از خون خواهانش به همراه وليش امام مهدى از خاندان
مُحَمدٍ عَلَيْهِمُ السلامُ
محمد عليهم السلام
و شايسته است در اين روز مقتل بخوانند و يکديگر را بگريانند روايت شده که چون حضرت موسى عليه السلام مأمور شد به ملاقات جناب خضر و تعلم از او اول چيزى که در وقت ملاقات بين ايشان مذاکره شد آن بود که آن عالِم حديث نمود براى حضرت موسى مُصيبَتها و بلاهايى که بر آل محمد عَليهمُ السلام وارد مى شود پس گريستند هر دو و سخت شد گريستن ايشان .
و روايت شده از ابن عباس که گفت در ذيقار خدمت اميرالمؤ منين عليه السلام رسید الشهدام صحيفه اى بيرون آورد به خط خود و املاء پيغمبر صَلى اللهِ عَلِيهِ وَاله و خواند براى من از آن و در آن صحيفه بود مَقْتَلِ امام حسين عليه السلام و آنکه چگونه کشته مى شود و کى مى کشد او را و کى يارى مى کند او را و کى با او شهيد مى شود پس گريه کرد آن حضرت گريه سختى و مرا به گريه درآورد فقير گويد که اگر مقام را گنجايش بود مختصر مَقْتَلى در اينجا ذکر مى کردم لکن محل را گنجايش نيست هرکه خواهد رجوع کند به کتُبِ ما در مَقْتَل .
و بالجمله اگر کسى در اين روز نزد قبر امام حسين عليه السلام باشد و مردم را آب دهد مثل کسى باشد که لشکر آن حضرت را آب داده باشد و با آن جناب در کربلا حاضر شده باشد .
و خواندن هزار مرتبه توحيد در اين روز فضيلت دارد و روايت شده که خداوند رحمان نظر رحمت بسوى او کند .
و سید الشهدا براى اين روز دعايى نقل کرده است شبيه به دعاء عشرات بلکه ظاهر آنست که خود آن دعا باشد موافق بعضى روايات آن و شيخ از عبدالله بن سنان از حضرت صادق عليه السلام چهار رکعت نماز و دعايى نقل کرده که در اين روز در وقت چاشت بايد به عمل آورد و ما به ملاحظه اختصار ذکر نکرديم [ هرکه طالب است به زاد المعاد رجوع نمايد ]
و نيز شايسته است که شيعيان در اين روز امساک کنند از خوردن و آشاميدن بى آنکه قصد روزه کنند و در آخر روز بعد از عصر افطار کنند به غذايى که اهل مصيبت مى خورند مثل ماست يا شير و امثال آنها نه مثل غذاهاى لذيذه و آنکه جامه هاى پاکيزه بپوشند و بندها را بگشايند و آستين ها را بالا کنند به هيئت صاحبان مصيبت و علامه مجلسى در زادالمعاد فرموده و بهتر آنست که روز نهم و دهم را روزه ندارند زيرا که بنى اميه اين دو روز را براى بَرَکت و شماتت بر قتل آن حضرت روزه مى داشتند و احاديث بسيار در فضيلت اين دو روز و روزه آنها بر حضرت رسول صَلى اللهِ عَلِيهِ وَ اله بسته اند و از طريق اهل بيت عَليهمُ السلام در مذمت روزه اين دو روز خصوصا روز عاشورا وارد شده است و ايضا بنى اميه عليهم اللعْنَةُ از براى برکت آذوقه سال را در روز عاشورا در خانه ذخيره مى کرده اند .
لهذا از حضرت امام رضاعليه السلام منقول است که هر که ترک کند سعى در حوائج خود را در روز عاشورا و پى کارى نرود حق تعالى حوائج دنيا و آخرت او را برآورد و هرکه روز عاشورا روز مصيبت و اندوه و گريه او باشد حقتعالى روز قيامت را روز فَرَح و سُرُور و شادى او گرداند و ديده اش در بهشت به ما روشن گردد و هرکه روز عاشورا را روز برکت نامد و از براى منزل خود در آن روز چيزى ذخيره کند خدا آن ذخيره را براى او مبارک نگرداند و در روز قيامت با يزيد و عُبَيدُاللهِ بن زياد و عمر بن سعد عَلَيْهِمُ اللعْنَةُ محشور گردد .
پس بايد که در روز عاشورا آدمى مشغول کارى از کارهاى دنيا نگردد و مشغول گريه و نوحه و مصيبت باشد و امر کند اهل خانه خود را که تعزيه آن حضرت را بدارند و مشغول ماتم باشند چنانکه در ماتم عزيزترين اولاد و اقارب خود مى باشند و در آن روز امساک کند از خوردن و آشاميدن بى آنکه قصد روزه کند و در آخر روز بعد از عصر افطار کند اگر چه به شربت آبى باشد و روزه تمام ندارد مگر آنکه در خصوص آن روز روزه واجبى داشته باشد که به نذر يا مثل آن بر او واجب شده باشد که آن روز را روزه بايد بگيرد
و در آن روز آذوقه در خانه ذخيره نکند و نخندد و مشغول لهو و لعب نگردد .
و هزار مرتبه بر قاتلان آن حضرت لعنت کند و بگويد اَللهُم الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ عليه السلام مؤ لف گويد از کلام اين بزرگوار معلوم شد که احاديثى که در فضيلت روز عاشورا است مجعول و بر حضرت رسول صلى الله عليه و آله بسته اند و صاحب شفاء الصدور در شرح اين فقره از زيارت عاشورا اللهُم إِن هَذَا يَوْمٌ تَبَرکتْ بِهِ بَنُو أُمَيةَ کلام را در اين مقام بسط داده ملخصش آنکه تبرک بنى اميه به اين يوم مشئوم بر چند وجه است :
يکى آنکه ذخيره قوت و آذوقه را در اين روز سنت شمردند و آن آذوقه را تا سال ديگر مايه سعادت و سعه رزق و رغد عيش دانستند چنانچه در اخبار اهل بيت از باب تعريض به ايشان نهى از اين مطلب مکرر وارد شده است و ديگر اقامه مراسم عيد است از توسعه رزق بر عيال و تجديد ملابس و قص شارب و تقليم اظفار و مصافحه و تعييدات ديگر که طريقه بنى اميه و اتباع ايشان بر او جارى است و ديگر التزام بر روزه اين روز است که اخبار کثيره در فضل او وضع کرده اند و ملتزم به صيام اين روزند امر چهارم از وجوه تبرک به يوم عاشورا اينکه دعا و طلب حوائج را در اين روز مستحب دانسته اند و به جهت اين کار مناقب و فضائلى براى اين روز به جعل و وضع افترا کردند و دعاهايى چند تلفيق کرده تعليم عاصيان نمودند تا امر ملتبس و کار مشتبه شود چنانچه در خطبه اى که در بلاد خود در اين روز مى خوانند براى هر نبى وسيله و شرفى در اين روز زياد مى کنند مثل إخماد نار نمرود و قرار سفينه نوح و إغراق جند فرعون و إنجاء عيسى از دار يهودان چنانچه ( شيخ صدوق از جبله مکيه نقل کرده که شنيدم از ميثم تمار رضي الله عنه که فرمود و الله مى کشند اين امت پسر پيغمبر خود را در محرم در روز دهم و هر آينه اعداء حق سبحانه و تعالى اين روز را روز برکت قرار دهند و همانا اين کار شدنى است و پيشى گرفته است در علم خداى تعالى و من ميدانم او را به عهدى که از مولايم أمير المؤمنين عليه السلام به من رسید الشهداه تا آنکه جبله مى گويد گفتم چگونه مردم روز قتل حسين را روز برکت قرار دهند پس ميثم بگريست و فرمود حديثى وضع کنند که او روزى است که خداى تعالى در او توبه آدم را قبول کرد با اينکه خداى تعالى در ذيحجه توبه آدم را قبول کرد و گمان مى کنند که او روزى است که خداى تعالى يونس را از شکم ماهى بيرون آورد با اينکه خداى تعالى يونس را در ذيقعده از شکم ماهى بر آورد و گمان مى کنند که او روزى است که سفينه نوح بر جودى قرار گرفت با اينکه استواء سفينه در روز هيجدهم ذيحجه بوده و گمان مى کنند که او روزى است که خدا دريا را براى موسى در او بشکافت با اينکه اين کار در ربيع الاول بود ) و بالجملة با اين همه تصريح و تاکيد که در خبر ميثم شده و در حقيقت از علائم نبوت و امامت و دليل حقيت طريقه شيعه است که اخبار يقينى چنان داده است و مضمون او مطابق با واقع محسوس است عجب است که دعايى بر طبق اين اکاذب تلفيق شده و در کتب بعض بيخبران که غافل بوده اند مذکور و به دست عوام داده شده و البته خواندن آن دعا بدعت و محرم است و آن دعا این است :
به نام خداى بخشاينده مهربان
سُبْحانَ اللهِ مِلاْ الْمِيزانِ وَمُنْتَهَى الْعِلْمِ وَمَبْلَغَ الرضا وَزِنَةَ الْعَرْشِ
منزه است خدا به پُرى ميزان و منتهاى دانش و رسايى خوشنودى و هموزن عرش
بعد از دو سه سطر دارد ده مرتبه صلوات بفرستد و بگويد :
يا قابِلَ تَوْبَةِ ادَمَ يَوْمَ عاشُورآءَ
اى پذيرنده توبه آدم در روز عاشورا
يا رافِعَ اِدْريسَ اِلَى السماءِ يَوْمَ عاشُورآءَ
اى بالابرنده ادريس بسوى آسمان در روز عاشورا
يا مُسَکنَ سَفينَةِ نُوحٍ عَلَى الْجُودِى يَوْمَ عاشُورآءَ
اى آرام کننده کشتى نوح بر کوه جودى در روز عاشورا
يا غِياثَ اِبْراهيمَ مِنَ النارِ يَوْمَ عاشُورآءَ الخ
اى فريادرس ابراهيم از آتش نمرود در روز عاشورا (( تا به آخر ))
و شک نيست که اين دعا را يکى از نواصب مدينه يا خوارج مَسْقَط يا امثال اينها جعل کرده و تَتْميم ظلم بنى اميه را نموده تمام شد ملخص کلام صاحب شفاء الصدور و بالجمله در آخر روز عاشورا سزاوار است که يادآورى از حال حرم امام حسين عليه السلام و دختران و اطفال آن حضرت که در اين وقت در کربلا اسير اعداء و مشغول به حزن و بُکاء بودند و مصيبت هايى بر ايشان گذشته که در خاطر هيچ آفريده خُطُور نکند و قلم را تاب نوشتن نباشد وَ لَقَدْ اَجادَ مَنْ قالَ :
فاجِعَةٌ اِنْ اَرَدْتُ اَکتُبُها مُجْمَلَةً ذِکرَةً لِمُدکرٍ
مصيبت بزرگى که اگر خواهم بنويسمش به نحو اجمال براى يادآورى يادکننده
جَرَتْ دُمُوعى فَحالَ حائِلُها ما بَيْنَ لَحْظِ الْجُفُونِ وَالزبُرِ
اشکم سرازير شود و حائل گردد ميان پلک چشم و صفحات نامه
وَقالَ قَلْبى بُقْيا عَلَى فَلا وَاللهِ ما قَدْ طُبِعْتُ مِنْ حَجَرٍ
و دلم گويد ترحمى کن بر من که به خدا سوگند من از سنگ آفريده نشده ام
بَکتْلَهَاالاْرْضُ وَالسماءُ وَ ما بَيْنَهُما فى مَدامِعٍ حُمُرٍ
گريست بر آن مصيبت زمين و آسمان و هرچه مابين آن دو است به اشکهاى خونين
من از تحرير اين غم ناتوانم که تصويرش زده آتش بجانم
ترا طاقت نباشد از شنيدن شنيدن کى بود مانند ديدن
پس برخيز و سلام کن بر رسول خدا و على مرتضى و فاطمه زهرا و حسن مجتبى و ساير امامان از ذريه سید الشهدا الشهداءعَليهمُ السلام و ايشان را تعزيت بگو بر اين مصائب عظيمه با دل بريان و چشم گريان و بخوان اين زيارت را :
اَلسلامُ عَلَيْک يا وارِثَ ادَمَ صَِفْوَةِ اللهِ
سلام بر تو اى وارث حضرت آدم برگزيده خدا
اَلسلامُ عَلَيْک يا وارِثَ نُوحٍ نَبِى اللهِ اَلسلامُ عَلَيْک يا وارِثَ
سلام بر تو اى وارث حضرت نوح پيامبر خدا سلام بر تو اى وارث
اِبْراهيمَ خَليلِ اللهِ اَلسلامُ عَلَيْک يا وارِثَ مُوسى کليمِ اللهِ اَلسلامُ
ابراهيم خليل خدا سلام بر تو اى وارث موسى هم گفتار خدا سلام
عَلَيْک يا وارِثَ عيسى رُوحِ اللهِ اَلسلامُ عَلَيْک يا وارِثَ مُحَمدٍ
بر تو اى وارث حضرت عيسى روح خدا سلام بر تو اى وارث حضرت محمد
حَبيبِ اللهِ اَلسلامُ عَلَيْک يا وارِثَ عَلِي اَميرِ الْمُؤْمِنينَ وَلِى اللهِ
حبيب خدا سلام بر تو اى وارث على امير مؤ منان ولى خدا
اَلسلامُ عَلَيْک يا وارِثَ الْحَسَنِ الشهيدِ سِبْطِ رَسُولِ اللهِ اَلسلامُ
سلام بر تو اى وارث حسن آن امام شهيد و نوه رسول خدا سلام
عَلَيْک يَا بْنَ رَسُولِ اللهِ اَلسلامُ عَلَيْک يَا بْنَ الْبَشيرِ النذيرِ وَابْنَ سید الشهدا
بر تو اى فرزند رسول خدا سلام بر تو اى فرزند مژده دهنده و ترساننده و پسر آقاى
الْوَصِيينَ اَلسلامُ عَلَيْک يَابْنَ فاطِمَةَ سید الشهداةِ نِسآءِ الْعالَمينَ اَلسلامُ
اوصياء سلام بر تو اى فرزند فاطمه بانوى زنان جهانيان سلام
عَلَيْک يا اَبا عَبْدِ اللهِ اَلسلامُ عَلَيْک يا خِيَرَةَ اللهِ وَابْنَ خِيَرَتِهِ اَلسلامُ
بر تو اى اباعبدالله سلام بر تو اى برگزيده خدا و فرزند برگزيده او سلام
عَلَيْک يا ثارَ اللهِ وَابْنَ ثارِهِ اَلسلامُ عَلَيْک اَيهَا الْوِتْرُ الْمَوْتُورُ
بر تو اى خون خدا و فرزند خون خدا سلام بر تو اى کشته مظلومى که انتقام خونت گرفته نشد
اَلسلامُ عَلَيْک اَيهَا الاِْمامُ الْهادِى الزکى وَعَلى اَرْواحٍ حَلتْ بِفِنائِک
سلام بر تو اى امام راهنماى پاک و بر آن ارواحى که به آستان تو فرود آمدند
وَاَقامَتْ فى جِوارِک وَوَفَدَتْ مَعَ زُوارِک اَلسلامُ عَلَيْک مِنى ما
و در جوارت رحل اقامت افکندند و با زائرانت ورود کردند سلام من بر تو تا
بَقيتُ وَبَقِىَ الليْلُ وَالنهارُ فَلَقَدْ عَظُمَتْ بِک الرزِيةُ وَجَل الْمُصابُ
زنده ام من و برپا است شب و روز که براستى بزرگ شد به تو مصيبت و گران شد سوگوارى
فِى الْمُؤْمِنينَ وَالْمُسْلِمينَ وَفى اَهْلِ السمواتِ اَجْمَعينَ وَفى
در ميان مؤ منان و مسلمانان و در ميان ساکنين آسمانها همگى و در ميان
سُکانِ الاْرَضينَ فَاِنا لِلهِ وَاِنا اِلَيْهِ راجِعُونَ وَصَلَواتُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ
ساکنين زمين ها (( انا لله و انا اليه راجعون )) درودهاى خدا و برکاتش
وَتَحِياتُهُ عَلَيْک وَعَلى ابآئِک الطاهِرينَ الطيبينَ الْمُنْتَجَبينَ وَعَلى
و تحيت هايش بر تو و بر پدران پاک و پاکيزه و برگزيده ات و بر فرزندان راهنماى
ذَراريهِمُ الْهُداةِ الْمَهْدِيينَ اَلسلامُ عَلَيْک يا مَوْلاىَ وَعَلَيْهِمْ وَعَلى
راه يافته شان باد سلام بر تو اى سرور من و بر ايشان و
[ رُوحِک وَعَلى ] اَرْواحِهِمْ وَعَلى تُرْبَتِک وَعَلى تُرْبَتِهِمْ اَللهُم لَقهِمْ
بر ارواح ايشان و بر تربت تو و بر تربت ايشان خدايا ببار بر ايشان
رَحْمَةً وَرِضْواناً وَرَوْحاً وَرَيْحاناً اَلسلامُ عَلَيْک يا مَوْلاىَ يا اَبا
رحمت و خوشنودى و روح و ريحانى سلام بر تو اى سرور من اى ابا
عَبْدِاللهِ يَا بْنَ خاتَمِ النبِيينَ وَيَا بْنَ سید الشهدا الْوَصِيينَ وَيَا بْنَ سید الشهداةِ
عبدالله اى فرزند خاتم پيمبران و اى فرزند آقاى اوصياء و فرزند بانوى
نِسآءِ الْعالَمينَ اَلسلامُ عَلَيْک يا شَهيدُ يَا بْنَ الشهيدِ يا اَخَ الشهيدِ
زنان جهانيان سلام بر تو اى شهيد ( راه حق ) و اى پسر شهيد و اى برادر شهيد
يا اَبَا الشهَدآءِ اَللهُم بَلغْهُ عَنى فى هذِهِ الساعَةِ وَفى هذَا الْيَوْمِ
و اى پدر شهيدان خدايا برسان به او از اجانب من در اين ساعت و در اين روز
وَفى هذَا الْوَقْتِ وَفى کل وَقْتٍ تَحِيةً کثيرَةً وَسَلاماً سَلامُ اللهِ عَلَيْک
و در اين وقت و در هر وقت تحيتى زياد و سلامى بسيار سلام خدا بر تو
وَرَحْمَةُاللهِ وَبَرَکاتُهُ يَابْنَ سید الشهداالْعالَمينَ وَعَلَى الْمُسْتَشْهَدينَ مَعَک
و رحمت خدا و برکاتش اى فرزند آقاى جهانيان و نيز بر شهيد شدگان با تو
سَلاماً مُتصِلاً مَا اتصَلَ الليْلُ وَالنهارُ السلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ
سلامى پيوسته به پيوستگى شب و روز سلام بر حسين بن
عَلِىٍ الشهيدِ السلامُ عَلى عَلِى بْنِ الْحُسَيْنِ الشهيدِ اَلسلامُ عَلَى
على شهيد ( راه حق ) سلام بر على بن الحسين آن شهيد ( عاليقدر ) سلام بر
الْعَباسِ بْنِ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ الشهيدِ السلامُ عَلَى الشهَدآءِ مِنْ وُلْدِ
عباس فرزند اميرمؤ منان آن شهيد ( والا مقام ) سلام بر فرزندان شهيد
اَمِيرِ الْمُؤْمِنينَ اَلسلامُ عَلَى الشهَدآءِ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ اَلسلامُ عَلَى
امير مؤ منان سلام بر فرزندان شهيد حسن سلام بر
الشهَدآءِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ السلامُ عَلَى الشهَدآءِ مِنْ وُلْدِ جَعْفَرٍ
شهيدان از فرزندان حسين سلام بر شهيدان از فرزندان جعفر
وَعَقيلٍ اَلسلامُ عَلى کل مُسْتَشْهَدٍ مَعَهُمْ مِنَ الْمُؤْمِنينَ اَللهُم صَل
و عقيل سلام بر هر شهيدى که با ايشان بود از مؤ منان خدايا درود فرست
عَلى مُحَمدٍ وَ الِ مُحَمدٍ وَبَلغْهُمْ عَنى تَحِيةً کثيرَةً وَسَلاماً اَلسلامُ
بر محمد و آل محمد و برسان به ايشان از جانب من تحيتى زياد و سلامى بسيار سلام
عَلَيْک يا رَسُولَ اللهِ اَحْسَنَ اللهُ لَک الْعَزآءَ فى وَلَدِک الْحُسَيْنِ اَلسلامُ
بر تو اى رسول خدا نيکو کند خداوند صبر تو را در سوگوارى فرزندت حسين سلام
عَلَيْک يا فاطِمَةُ اَحْسَنَ اللهُ لَک الْعَزآءَ فى وَلَدِک الْحُسَيْنِ اَلسلامُ
بر تو اى فاطمه نيکو کند خداوند صبر تو را در سوگوارى فرزندت حسين سلام
عَلَيْک يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ اَحْسَنَ اللهُ لَک الْعَزآءَ فِى وَلَدِک الْحُسَيْنِ
بر تو اى اميرمؤ منان نيکو کند خدا صبر تو را در مصيبت فرزندت حسين
اَلسلامُ عَلَيْک يا اَبا مُحَمدٍ الْحَسَنَ اَحْسَنَ اللهُ لَک الْعَزآءَ فى اَخيک
سلام بر تو اى ابا محمد حسن ( مجتبى ) نيکو گرداند خدا صبر تو را در مصيبت برادرت
الْحُسَيْنِ يا مَوْلاىَ يا اَبا عَبْدِاللهِ اَنَا ضَيْفُ اللهِ وَضَيْفُک وَجارُ اللهِ
حسين اى مولاى من اى ابا عبدالله من ميهمان خدا و ميهمان تواءم و در پناه خدا
وَجارُک وَلِکل ضَيْفٍ وَجارٍ قِرىً وَقِراىَ فى هذَا الْوَقْتِ اَنْ تَسْئَلَ
و پناه تواءم و براى هر ميهمان و پناهنده اى حق پذيرايى است و پذيرايى من در اين وقت اين است که از
اللهَ سُبْحانَهُ وَتَعالى اَنْ يَرْزُقَنى فَکاک رَقَبَتى مِنَ النارِ اِنهُ سَميعُ
خداى سبحان بخواهى که روزيم گرداند آزادى از آتش دوزخ را که براستى او شنواى
الدعآءِ قَريبٌ مُجيبٌ
دعا و نزديک و اجابت کننده است
روز بيست و پنجم : به قول جمعى از علماء در سال نود و چهار يا روز دوازدهم سال نود و پنج که آن سال را سَنَةُ الفُقَهاءِ مى گفتند حضرت امام زين العابدين عليه السلام از دنيا رحلت فرموده .
|