آیا ترغيب ائمه(علیهم السلام) و اهتمام آنان در برپايى عزاى حسينى "براى اين است كه تسلى خاطرى براى حضرت زهرا باشد؟
“پيشوايان دين از زمان پيغمبر اكرم و ائمه اطهار دستور اكيد و بليغ داده اند كه بايد نام حسين بن علی زنده بماند ، بايد مصيبت حسين بن علی هر سال تجديد شود . چرا ؟ اين چه دستوری است در اسلام ، چرا ائمه دين اين همه به اين موضوع اهتمام داشتند ، و چرا برای زيارت حسين بن علی اينهمه ترغيب و تشويق است ؟ به اين چرا بايد دقت كنيد . ممكن است كسی بگويد برای اينست كه تسلی خاطری برای حضرت زهرا باشد! آيا اين حرف مسخره نيست ؟ بعد از 1400 سال هنوز حضرت زهرا احتياج به تسليت داشته باشد ، در صورتی كه به نص خود امام حسين و به حكم ضرورت دين ، بعد از شهادت امام حسين ، ايشان و حضرت زهرا نزد يكديگرند . اين چه حرفی است ؟ ! مگر حضرت زهرا بچه است كه بعد از 1400 سال هنوز هم بسر خودش بزند ، گريه كند و ما برويم به ايشان سر سلامتی بدهيم ؟ ! حسين عليه السلام نمونه عملی قيام های اسلامی است. خواستند مكتب حسين زنده بماند ، خواستند سالی يك بار حسين با آن نداهای شيرين و عالی و حماسه انگيزش ظهور كند ، فرياد كند : « الا ترون ان الحق لا يعمل به و ان الباطل لا يتناهی عنه ليرغب المؤمن فی لقاء الله محقا » ( 1 ) خواستند « الموت اولی من ركوب العار » ( 2 ) ، مرگ از زندگی ننگين بهتر است، برای هميشه زنده بماند . خواستند « لا اری الموت الا سعادة و الحياة مع الظالمين الا برماً » ( 3 ) ، برای هميشه زنده بماند ... “ (4)
--------------------
(1) بحار الانوار ج 44 صفحه 381 ، تحف العقول صفحه 176 ، اللهوف صفحه 33 ، مقتل الحسين خوارزمی ج 2 صفحه .5
(2) مناقب ابن شهرآشوب ج 4 صفحه 110 ، اللهوف صفحه 50 ، بحارالانوار جلد 45 صفحه 50 ، كشف الغمه ج 2 صفحه . 32
(3) بحارالانوار ج 44 صفحه 381، اللهوف صفحه 33، تحف العقول صفحه 176.
(4)شهيد مطهرى، مرتضى، حماسه حسينى 1، صص 46 و 47
|