fehrest

چرا كار براى فرهنگ دفاع مقدس؟

پيروزى انقلاب اسلامى ايران در سال ۱۳۵۷ ضمن به هم ريختن تمامى محاسبات، به ملت هاى مظلوم و ستمديده دنيا ثابت كرد اين تنها اراده و خواست ملت ها است كه سرنوشت آن ها را رقم مى زند و ملت ايران نيز به رهبرى فقيه زمان، حضرت امام خمينى(ره) بعد از چند سال مبارزه، پايه هاى پوسيده رژيم طاغوت را بر ند تا افق روشنى پيش روى خود ترسيم كند، اما طولى نكشيد كه رژيم بعث عراق، در سال ۱۳۵۹ با رؤياى دست نيافتنى تسخير تهران و براندازى حكومت اسلامى در عرض شش روز، تهاجم همه جانبه اى را با حمايت قدرت هاى غرب و در رأس آن امريكا و حمايت برخى مرتجعين عرب به كشورمان آغاز كرد.

اما بعد از هشت سال جنگ نابرابر نه تنها نتوانست يك وجب از خاك كشورمان را در اشغال خود نگه دارد، بلكه روحيه زياده خواهى اين رژيم و حمله آن به كشور كويت سياه روزى هاى مضاعفى بر ملت عراق تحميل كرد و حالا خاك اين كشور جولانگاه چكمه هاى همان اشغالگرانى شده است كه چند سال قبل با تمام قوا پشت سر صدام در انتظار لغزش پايه هاى نوپاى انقلاب اسلامى بودند.
اينجا است كه ارزش هشت سال دفاع مقدس ملت ايران با وجود تحريم هاى نظامى و اقتصادى به خوبى روشن مى شود. ارزش هايى كه ضامن بقاى انقلاب نوپاى اسلامى شد و صدالبته اين انقلاب بدون پشتوانه مردمى صدمات جدى متحمل مى شد.
به هر حال جنگ تحميلى با تمامى سختى ها گذشت و ملت ايران به رهبرى بنيانگذار كبير انقلاب اسلامى از اين امتحان الهى نيز سربلند بيرون آمد و حالا كه قدرت هاى غربى و در راس آن ها امريكا همواره بر طبل توطئه مى كوبد و درصدد ضربه زدن به نظام مقدس جمهورى اسلامى است، بايد بيش از اين مواظب ميراث شهدا باشيم.
هر چند دفاع مقدس به عنوان ستاره درخشان تاريخ معاصر كشورمان مى درخشد، اما متاسفانه بايد اذعان كرد بعد از گذشت ۱۶ سال از جنگ تحميلى، آسيب هايى متوجه ارزش هاى اين مقطع از تاريخ كشورمان است كه بى توجهى و يا كم توجهى به آن در دراز مدت ما را با چالش هاى جدى مواجه خواهد كرد.
همه مسوولان كشور به اتفاق بر نهادينه كردن ارزش هاى دفاع مقدس و انتقال آن به نسل هاى بعدى و تبيين آن به نسل جوان و نسلى كه جنگ را لمس نكرده اند تاكيد مى كنند، اما بايد پذيرفت تحقق اين مهم و بهره مندى از تجارب به دست آمده در طى جنگ نيازمند برنامه ريزى اصولى، درازمدت و همه جانبه با مشاركت واقعى و نه نمادى مردم و در راس آن تشكل هاى غيردولتى است.
هر چند برپايى جشنواره، كنفرانس و مواردى از اين قبيل به ويژه در هفته دفاع مقدس براى گراميداشت اين واقعه عظيم لازم است، اما نبايد خودمان را با اين موارد گول بزنيم؛ اين ها به تنهايى كافى نيستند.
در موارد اين چنينى، معمولاً قشر خاصى حضور مى يابند نه تعداد قابل توجهى از عموم مردم، حتى اگر گسترده باشد. هفته دفاع مقدس چيزى نيست كه در قالب يك هفته و با صدور بخشنامه و غيره بتوان به عظمت آن پى برد و گرامى داشت و اين كار هر قدر مردمى تر باشد به همان اندازه نهادينه خواهد شد.
از طرف ديگر حذف برنامه هاى تكرارى نيز مى تواند ضمن كمك به طرح ديدگاه ها و نظرات گوناگون در حيطه گراميداشت ارزش هاى دفاع مقدس، رضايت خاطر عموم مردم را به همراه آورد.
نكته ديگرى كه امروزه يكى از خطرناك ترين چالش ها و آسيب هاى پيش روى ارزش هاى دفاع مقدس احساس مى شود، انحصارگرى برخى در اين مقوله است. دفاع مقدس متعلق به همه مردم و ميراث بزرگ شهدا است و دود انحصارى كردن آن تنها به چشم خودمان خواهد رفت و بس.
هر چند همه مردم ايران در دوران دفاع مقدس در خط مقدم جبهه حضور نداشتند، اما خدمات آن ها در پشت جبهه ها براى پيشبرد اهداف رزمندگان اسلام در خطوط مقدم بسيار چشمگير و غيرقابل انكار بود و در يك كلام همه مردم ايران در خسارت ها و دستاوردهاى جنگ سهيم بودند. همان دستاوردهايى كه نقش آن ها در عرصه هاى زندگى اجتماعى، اقتصادى و غيره غيرقابل انكار است.
به نظر مى رسد يكى از نتايج انحصارى كردن دفاع مقدس، امكان احتمال دسته بندى هاى مختلف است و در صورت تحقق اين امر، نه تنها شاهد هيچگونه پيشرفتى در حفظ ارزش هاى دفاع مقدس نخواهيم بود، بلكه روزبه روز امكان تحريف آن ها با توجه به تبليغات سوء نيز وجود دارد.
بنابراين بايد با پرهيز از هرگونه بخشى نگرى و انحصارى عمل كردن و با در نظر گرفتن اين مساله كه هشت سال دفاع مقدس جزوى از تاريخ اين ملت باشعور و آگاه است در جهت تثبيت ارزش ها و انتقال آن به نسل هاى بعدى حركت كنيم و به ياد داشته باشيم كه سهم خواهى از دفاع مقدس مغاير با روح آن است. ضمناً بايد با پرهيز از اين عنصر نامطلوب، اهداف شركت در دفاع از كشور و دلايل موفقيت ايران در هشت سال جنگ تحميلى بين مردم به ويژه جوانان به نحو شايسته تحليل شود.
از طرف ديگر حفظ روحيه حماسى و سلحشورى در بين مردم به ويژه جوانان براى بالا بردن سطح استكبار ستيزى و مقابله با متجاوزان در كشور ضرورى است.
دشمنان و بدخواهان انقلاب اسلامى در حال حاضر با توسل به توطئه ها و ترفندهاى گوناگون سعى در ضربه زدن به نظام اسلامى را دارند و دفاع مقدس و ارزش هاى آن نيز به عنوان يكى از ستون هاى ادامه حيات نظام اسلامى در تيررس تهاجم فرهنگى دشمن قرار دارد و در اين راستا لازم است دست اندركاران نظام با تكيه بر نيروهاى مردمى و ابزارهاى موثر، ضمن خنثى كردن اين شبيخون فرهنگى، جامعه را از تبعات آن مصون سازند.
به نظر مى رسد در اين ميان، نزديك كردن فاصله بين نسل ها و ديدگاه ها به يكديگر مى تواند در پيوند فرهنگ جنگ و جبهه و جهت دفاع از انقلاب و دستاوردهاى آن توسط نسل جديد موثر باشد.
هشت سال جنگ تحميلى تكه اى از تاريخ پرافتخار ايران پس از پيروزى انقلاب اسلامى است و بايد حق امام(ره)، شهدا و ايثارگران دفاع مقدس بيش از اين ادا شود. نه مى توان آن را انكار كرد و نه مى توان كم توجهى كرد، چون كم توجهى و يا بى توجهى به آن كمتر از خيانت به تاريخ نيست. جنگ تحميلى هر روز برگ زرينى بر افتخارات انقلاب اسلامى افزود و چه افتخارى بالاتر از اين كه امروزه عمليات عبور از اروند (عمليات والفجر هشت) در دانشگاه هاى شماره يك جنگ دنيا تبيين، مطالعه و تدوين مى شود.
«
بايد بپذيريم دفاع مقدس و شاخه هاى آن مرتبط با يك قشر خاص نيست، اگر چه در سخت ترين شرايط اين كشور و ملت، سياسيونى بودند كه به شدت طبل پذيرش صلح و ذلت را مى كوبيدند و صدمات روحى فراوانى را به عنوان ستون پنجم در داخل كشور به مديران و ماموران دفاع كشور وارد مى آورند، بنابراين مجموعه نظام و تمامى مجموعه ها موظف به حفظ فرهنگ پايدارى و تثبيت محصول هشت سال دفاع مقدس و ثمرات آن كه چيزى جز ارزش هاى دينى و ملى نيست، هستند و بايد قبول كنيم با كمال تأسف پس از جنگ نه تنها به اين مساله نگاه كارشناسانه نشد و عده اى مشغول جمع كردن رفاه به صورت خاص و مشمئز كننده بودند و برخى مشغول تخريب و ترديد در ماهيت دفاع مقدس شدند و هر دو ناجوانمردانه به عنوان دو لبه تيز بر گلوى فرهنگ كبير دفاع مقدس فشار آوردند
اخيراً سردار باقرزاده اعلام كرده است به رزمندگان حاضر در جنگ تحميلى «مدال شجاعت» اعطا مى شود. اگر اين وعده در حد حرف باقى نماند بايد اين كار را به فال نيك گرفت چون به نظر مى رسد نويد اقداماتى كارساز در حفظ ارزش هاى دفاع مقدس است و دارندگان اين مدال مى توانند به دليل حضور در بطن مردم به راحتى و با كمترين هزينه، مروج فرهنگ ايثار در جامعه باشند. چيزى كه در حال حاضر به شدت نيازمند آن هستيم.
دفاع مقدس به عنوان برگ زرينى از تاريخ كشورمان نبايد در هياهوى مسايل سياسى و غيره كمترين صدمه اى ببيند. تك تك افراد جامعه در قبال اين بخش از تاريخ كشور مسوولند و بايد بدون هيچ بهانه اى آن را سينه به سينه و با ابزارهاى لازم به آيندگان منتقل كنند. همانطور كه ما در مورد عملكرد گذشتگان خود قضاوت مى كنيم آيندگان هم در مورد ما قضاوت خواهند كرد.
اجازه دهيم اقشار مختلف جامعه از جمله هنرمندان با سلايق گوناگون در عرصه نشر ارزش هاى دفاع مقدس بيشتر از پيش فعاليت كنند و با زبان خود حرف بزنند و وظيفه مسوولان امر بها دادن به اين نظرات و سلايق است. بهانه گرفتن بى مورد دردى از ما دوا نمى كند. بگذاريم هر قشرى در چارچوب مشخص و تا جايى كه به اصل دفاع مقدس صدمه نمى زند، فعاليت كند، هرگونه محدوديت در اين زمينه حتى احتمال تحريف تاريخ دفاع مقدس را در پى دارد. قبول كنيم كه دفاع مقدس زواياى پنهان زيادى دارد كه بايد با سود جستن از تمامى امكانات سخت افزارى و نرم افزارى و با پرداختن به آن ها تاريخ اين دفاع پرحماسه را كامل كرد.

ناصر ملايى
ویژه نامه سروقامتان روزنامه جوان