ميگذاشتی تا حمله‏اش را بكند بعد تو حمله بكن !
قرآن در همين آيات سوره برائت كه شديدترين آيات قرآن است در موضوع‏
جهاد ميگويد : « كيف و ان يظهروا عليكم لا يرقبوا فيكم الا و لا ذمه‏
يرضونكم بافواههم و تابی قلوبهم »( توبه - 8 ) .
ميگويد اينها اگر فرصت پيدا كنند ، بهيچ پيمانی و بهيچ تعهدی وفادار
نيستند هر چه كه ميگويند بزبان ميگويند و دلشان برخلاف است بنابر اين ،
اين آيات چنان هم مطلق نيست كه شما گمان كرديد در واقع ميگويد در اين‏
زمينه كه شما احساس خطر از ناحيه دشمن ميكنيد ديگر در اينجا دست روی‏
دست گذاشتن و تأخير انداختن كار غلط است پس بنابر اين اين آيات بر ضد
آن آيات نيست تا ما اين را ناسخ بدانيم . اين يك مطلب و يك دليل بر
اينكه اين آيات ناسخ نيست .

اصل ما من عام الا و قد خص

دليل دوم مطلبی است كه آن را علمای اصول گفته‏اند كه اگر بتوانم‏
برايتان توضيح بدهم ميتوانم مطلب خود را درباره اين آيه گفته باشم .
ميگويند : ما من عام الا و قد خص . يعنی هيچ قانونی نيست مگر اينكه‏
يك نوع استثنا برميدارد ، راست هم هست ، بما ميگويند روزه بگيريد و
ميگويند مسافر شدی روزه نگير ، مريض شدی روزه نگير ، در نماز همينجور ،
در غير نماز همين جور ، ميگويند هيچ عامی نيست مگر اينكه استثنا دارد ،
به خود همين قاعده هم ، كه هيچ عامی نيست مگر اينكه استثنا خورده ،
استثنا خورده ، يعنی بعضی از عامها است كه واقعا استثنا نخورده و استثنا
نميپذيرد .
مقصود اين است كه بعضی از امور است كه ابا دارد از