نميدارد ، نميشود گفت مگر پيغمبرانش ، نه پيغمبرانش هم نميشود ، اگر
پيغمبران هم العياذ بالله معصيت بكنند خدا آنها را هم دوست نميدارد .
فرق پيغمبر و غير پيغمبر در اين است كه او معصيت نميكند و ديگری معصيت‏
می‏كند نه آنكه او معصيت می‏كند و خدا در عين اينكه او معصيت ميكند باز
هم دوستش دارد . اين را ميگوئيم عامی كه تخصيص و استثنا نمی‏پذيرد . از
نظر زمان هم همين جور است . آيا ميشود گفت كه اين يك قانونی است كه‏
مخصوص يك زمان است در يك زمان معين خدا متجاوزان را دوست ندارد ولی‏
ده سالی كه بگذرد خدا اين حكم را لغو ميكند ميگويد ما از اين ببعد
متجاوزان را دوست ميداريم ؟ اين آهنگ آهنگی نيست كه نسخ بپذيرد .
ما در آيات جهاد می‏بينيم قرآن با چنين آهنگی وارد شده است : « و
قاتلوا فی سبيل الله الذين يقاتلونكم و لا تعتدوا ان الله لايحب المعتدين‏
( بقره - 190 ) . با آنانكه با شما می‏جنگند ، با آنانكه بنوعی تجاوز
دست زده‏اند بجنگيد ، ولی شما متجاوز نباشيد ، با متجاوز جنگيدن تجاوز
نيست ، ولی با غير متجاوز جنگيدن تجاوز است و جايز نيست ، با متجاوز
بجنگيد تا تجاوز بوجود نيايد اما اگر با غير متجاوز بجنگيد خودتان‏
متجاوزيد . اين ديگر امری نيست كه نسخ پذير باشد . مثلا ميشود در يك‏