|
|
شهادت امام صادق (ع) - 2 |
در اصول کافی، ارشاد شیخ مفید، کشف الغمه و برخی کتابهای دیگر، از رحلت امام صادق (ع) به لفظ «مضی » «مات » و «قبض » تعبیر شده است |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیره امام صادق (علیه السلام) در رفتار با اصحاب |
دوران 34 ساله امامت امام جعفرصادق (علیه السلام) فرصتی طلایی بود تا تشنه کامانِ معارفِ نابِ الهی را از سرچشمه زلال وحی سیراب سازد و در این خلال، برخوردهای آن حضرت با گروه های دگر اندیش سازنده و آموزنده بود |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرجعیت علمی امام باقر (ع) و امام صادق (ع) |
بخشی از دوره امام باقر (ع) و امام صادق (ع) از درخشان ترین دوره ها در تاریخ اسلام است |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امام صادق علیه السلام از نگاه شاگردان |
الگوجویی یکی از غرائز بشر است. انسان همواره در جستجوی الگویی برای زندگی است. از این رو خداوند الگوهایی را معرفی نموده است |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شمه ای از کرامات امام صادق (ع) |
در هفدهم ربیع الاول سال 83 ه . ق در مدینه منوره فرزندی پاک از سلاله رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله دیده به جهان گشود. نام او جعفر و کنیه اش ابا عبدالله بود، پدر ارجمندش امام محمدباقر علیه السلام پیشوای پنجم شیعیان و مادر گرامی اش ام فروة می باشد |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امام صادق علیه السلام از منظر دانشوران اهل سنت |
درباره ی عظمت امام صادق(ع) نه تنها توسط شیعیان به فراوانی سخن گفته شده است |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اجابت دعا از دیدگاه امام صادق (ع) |
سفیان ثوری كه در مدینه می زیست بر امام صادق وارد شد.امام را دید جامه ای سپید و بسیار لطیف-مانند پرده نازكی كه میان سفیده تخم مرغ و پوست آن است و آندو را از هم جدا می سازد-پوشیده است. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عزاداری امام حسین علیه السلام در محضر امام صادق (علیه السلام) |
شیعه امامیه بسیاری از احادیث و روایات خود، به ویژه در مسائل فقهی، را از امام ششم، جعفر بن محمّد صادق علیه السلام ، گرفته و بسیاری از سنّت ها و آداب و رسوم شیعه منسوب به ایشان است |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوان در كلام امام صادق(ع) |
در مكتب مترقى اهل بيت توجه ويژه اى به جوانان و نوجوانان شده است و هر كدام از امامان معصوم(ع) به نوعى به اين گروه اجتماعى پرداخته اند |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاهی به شیوه های تبلیغی امام صادق علیه السلام |
آنها که رسالت های الهی را تبلیغ می کنند و (تنها) از او می ترسند و از هیچ کس جز او واهمه ای ندارند، همین بس که خداوند حسابگر (و پاداش دهنده اعمال آنها) است . |
|
|
|
|
|
|
|