|
بخشی از مشکلات اقتصادی مربوط به ضعف های مدیریّتی است
بیانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی ۱ /1/ ۱۳۹۸
و امّا اینکه گفتیم سال ۹۸ سال فرصت ها است، در این باره من مقدار کمی توضیح بدهم: مشکل عمده‌ی کشور ما فعلاً مشکل اقتصادی است و مسئله‌ی معیشت قشرهای ضعیف؛ بخشی از این مشکل مربوط است به تحریم قدرت های غربی یعنی آمریکا و اروپا؛ بخشی هم مربوط می شود به نقایص درونی خود ما، به ضعف های مدیریّتی خود ما. هم تحریم می تواند فرصت باشد -که توضیح می دهم- و هم مشاهده‌ی این ضعف ها و نقص ها می تواند برای ما تجربه‌های گران‌بهایی برای آینده و برای مدیریّت سال های بعد کشور به وجود بیاورد؛ هر دوی اینها می تواند فرصت باشد.
ضرورت حضور جوان های متعهّد درسیستم مدیریت
بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان 1/3/1398
نتیجه‌ی اینها چه می شود؟ اینجا من این جور یادداشت کرده‌ام که سرانجام [اینها]، کشاندن نسل جوان متعهّد به عرصه‌ی مدیریّت کشور [است]، که یکی از دوستان گِله می کردند که جوان ها را به عرصه‌ی مدیریّت راه نمی دهند. خب چه جوری وارد عرصه‌ی مدیریّت می شوند؟ ورود در عرصه‌ی مدیریّت برای نسل جوان از این راه‌ها اتّفاق می‌افتد و طبعاً اگر نسل جوان وارد عرصه‌ی مدیریّت شد، و مدیران ارشد نظام از جمله‌ی جوان های متعهّد [شدند] -که من گفتم جوان های متعهّد حزب‌اللهی، یعنی واقعاً باید حزب‌اللهی باشند؛ به معنای درست کلمه‌ی حزب‌اللهی- آن وقت آن حرکت عمومی کشور طبعاً استمرار پیدا می کند، سرعت پیدا می کند و انجام می گیرد. پس بنابراین این سؤال که جوان چگونه می تواند وارد میدان این حرکت عمومی بشود، به نظر من پاسخ های روشنی دارد که من یک مقداری از آنها را گفتم.
البتّه این تحرّکات نباید به کار علمیِ مجموعه‌ی دانشجوی جوان لطمه بزند؛ با هم منافات هم ندارد. یعنی اینکه شما بگویید «راهبرد بلند‌مدّت نظام، پیشرفت علمی و شکستن خطوط کنونی علم و رفتن به جلو است» درست است. ما قلّه‌ی علم را بلاشک باید فتح کنیم، [امّا] این کارها باید مانع آن نشود؛ منافات هم ندارد، می توان همین کار را کرد و می توان حرکت علمی هم کرد؛ می توان در رشته‌های مختلف، دانشجوی برجسته‌ی صاحب رتبه‌های بالا بود و در عین حال در گروه جهادی حضور داشت، در هیئت دانشجویی حضور داشت، در مجموعه‌های خدماتی حضور داشت، در کار نشریّاتی حضور داشت.
وظیفه رتبه بندی دانشگاه ها، بر عهده دستگاه مدیریّتی آموزش عالی است
بیانات در دیدار جمعی از استادان، نخبگان و پژوهشگران دانشگاه‌ها در بیست و سومین روز از ماه مبارک رمضان ۸ /3/ ۱۳۹۸
یک نکته‌ی دیگر، مسئله‌ی ارزیابی و رتبه‌بندی دانشگاه‌ها است که این را ما قبلاً هم گفته‌ایم که مخاطب این حرف، دستگاه‌های مدیریّتی آموزش عالی هستند؛ یعنی وزارت علوم و وزارت بهداشت و شورای عالی انقلاب فرهنگی و دستگاه‌های گوناگون مدیریّتی، مخاطبِ این کارند. بایستی ما دانشگاه‌هایمان را، هم ارزیابی کنیم -البتّه ارزیابی‌های بین‌المللی وجود دارد و آن هم به جای خودش ایرادی ندارد لکن خیلی از ارزیابی‌های بین‌المللیِ دانشگاه‌ها ناظر به شرایط و امکانات و سنّت‌های بومی و داخلیِ ما نیست؛ یک چیزهایی را به عنوان مزیّت و امتیاز دخیل می کنند که ممکن است ما آنها را به عنوان امتیاز قبول نداشته باشیم- خودمان در داخل بایستی رده‌بندی کنیم، امتیازدهی کنیم، مزیّت های دانشگاه‌ها را مشخّص بکنیم -البتّه یکی از این مزیّت ها جنبه‌های فرهنگی است که بعد یک اشاره‌ای خواهم کرد- [تا رتبه‌شان] معلوم بشود و این، رقابت مثبت بین دانشگاه‌ها را شکل بدهد- [هم رتبه‌بندی و] هم ارزیابی کنیم؛ مثلاً فرض بفرمایید بگوییم کارِ این دانشگاه رتبه‌ی بالایی داشته، پیشرفت خوبی داشته، به دانشگاه‌ها نمره بدهیم؛ این از جمله‌ی کارهایی است که در مدیریّت های آموزش عالی به نظر من لازم است انجام بگیرد و در ارتقاء کیفیّت و شکل‌گیریِ فضای رقابتی هم اثر می گذارد.
|